นางสนมแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 856 ตระกูลหยุนล้มลง จักรพรรดิอิ่มหนำ

สำหรับซูเหวินชิงซึ่งเป็นผู้ร่ำรวยที่สุดในตงหลิง ช่วงวันหยุดนี้เขาจึงยุ่งมาก ไม่เพียงแต่จะต้องคิดยอดบัญชีในช่วงปลายปีเท่านั้น แต่เขายังต้องจัดการสิ่งต่าง ๆ เพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงานในปีหน้า

แม้จะได้รับการสนับสนุนจากเสด็จอาเก้า แต่ซูเหวินชิงยังคงต้องจัดการกับขุนนางคนอื่น ๆ มิฉะนั้นพวกเขาอาจทำเป็นเกรงใจต่อหน้า ทว่าลับหลังอาจแทงจนตายได้

นอกจากนี้ แม้ว่าเสด็จอาเก้าจะมีสถานะสูงส่ง แต่เขาก็ยังต้องเอาชนะใจขุนนางทั้งหลาย ไม่เช่นนั้นเหล่าขุนนางจะอยู่ข้างเขาทำไม หากไม่มีผลประโยชน์พวกเขาจะเสี่ยงชีวิตเพื่อเขาได้อย่างไร เขาควรจัดการอย่างสมเหตุสมผลเพื่ออนาคต

ซูเหวินชิงสละเวลาจากตารางงานอันแสนยุ่งของเขาเพื่อมายังจวนเฟิ่ง แต่ไม่ได้มาเพราะการมอบของขวัญปีใหม่อย่างแน่นอน เฟิ่งชิงเฉินคิดว่าเรื่องการร่วมมือกับร้านยาตระกูลหยุนนั้น นางรายงานต่อเสด็จอาเก้าก็เพียงพอแล้ว คาดไม่ถึงว่าเสด็จอาเก้าไม่ได้อธิบายเรื่องนี้ต่อซูเหวินชิง

ทันทีที่เฟิ่งชิงเฉินก้าวเท้าซ้ายไปที่ธรณีประตู ซูเหวินชิงมองเห็นนางแล้วรีบชิงกระโดดขึ้นจากเก้าอี้พร้อมกับชี้ไปที่เฟิ่งชิงเฉิน ดุว่า "เฟิ่งชิงเฉิน! เจ้าใจร้ายเหลือเกิน โชคดีเพียงไรแล้วที่ข้ายังถือว่าเจ้าเป็นสหาย!”

“ข้าใจร้ายตรงไหนกัน?” เฟิ่งชิงเฉินผงะ หลังจากตรวจสอบรายการของขวัญในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา นางรู้สึกวิงเวียนศีรษะ จึงทำให้เกือบจะล้มไปข้างหน้า โชคดีที่ทงจือตอบสนองได้อย่างรวดเร็วแล้วเข้าไปพยุงเฟิ่งชิงเฉินไว้ทัน

“ใจร้ายตรงไหนงั้นหรือ?” ซูเหวินชิงยิ้มเยาะ เขาเอามือกอดอกแล้วมองไปทางเฟิ่งชิงเฉินที่งุนงง รอจนกระทั่งเฟิ่งชิงเฉินเดินมาตรงหน้าเขา จึงได้กล่าวว่า "เจ้าจะใจดีได้อย่างไร มีการค้าที่ทำกำไรได้ แต่กลับไม่ได้คิดถึงข้า หากไม่ใช่เพราะข่าวลือมากมายแพร่หลาย ข้าคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าร่วมมือกับตระกูลหยุน เฟิ่งชิงเฉินเจ้าทำได้อย่างไร เจ้าได้ใหม่ลืมเก่างั้นหรือ? สิ่งที่ตระกูลหยุนให้เจ้าได้ ข้าซูเหวินชิงไม่สามารถให้เจ้าได้หรือ? ทำไมเล่า เจ้ากลัวข้าโกงเจ้าหรือ! ข้าแย่เช่นนั้นเชียวหรือ?”

"ตอนนั้นข้าคิดจะมาหาเจ้า แต่ข้าคิดว่าตระกูลหยุนเหมาะสมกว่า พวกเขามีช่องทางและการติดต่อสำเร็จรูป ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะทำสิ่งอื่น ๆ ตอนนี้ตระกูลหยุนต้องการการฟื้นฟู โอกาสที่ข้าจะได้ร่วมมือกับเขานี้เท่ากับความช่วยเหลือที่มีต่อเขา แต่เจ้าแตกต่าง เจ้าเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในตงหลิง ความร่วมมือของข้ากับเจ้าเป็นเพียงในนาม ส่วนแบ่งกำไรของ 1:9 เจ้ายอมรับมันโดยไม่คิดได้หรือไม่? ส่วนแบ่งกำไร 1:9

เฟิ่งชิงเฉินบอกถึงเรื่องกำไร 1:9 นี่มันไม่ใช่การเก็งกำไร นางเพียงเพื่อบอกซูเหวินชิงว่าตระกูลหยุนร่วมมือกับนางครั้งนี้ พวกเขาจะไม่เอาเปรียบนางแน่

แต่นางรู้ว่าการเพิ่มผลประโยชน์ของตัวเองหมายความว่าอย่างไร ตระกูลหยุนมีร้านขายยาสำเร็จรูปและกำลังคน หากเปิดหน้าร้านใหม่ แม้ว่าจะเป็นส่วนแบ่งยอดขายก็ตาม ซูเหวินชิงคงไม่สามารถหาเงินได้ในวันแรก

“ร้อยละเก้าสิบ? เจ้าเสนอเงื่อนไขที่เกินจริงเช่นนั้นจริงหรือ?” ใบหน้าของซูเหวินชิงบิดเบี้ยว “ตระกูลหยุนเห็นด้วยหรือ? เจ้าแน่ใจหรือเจ้ากำลังช่วยพวกเขา ไม่ใช่การฉวยโอกาสสังหารตระกูลหยุน?”

ภายใต้สถานการณ์ทั่วไปพ่อค้าและผู้รับฝากจะแบ่งกำไรเป็น 7 ต่อ 3 พ่อค้า 7 และผู้รับฝาก

เฟิ่งชิงเฉินมองดูซูเหวินชิงด้วยดวงตาดูว่างเปล่า นางอธิบายด้วยความโกรธว่า "ตอนนี้เจ้าเข้าใจแล้วหรือไม่ว่าทำไมข้าถึงไม่ขอให้เจ้าร่วมมือด้วย และเจ้าจะไม่มีวันเห็นด้วยอย่างแน่นอน”