โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 34
“ท่านเซบาสเตียน…” เซลีนอยากจะร้องไห้แต่ไม่กล้า เพราะทำให้ใบหน้าของเธอดูน่าเกลียดยิ่งขึ้นไปอีก “ฉันรู้ว่าคุณไม่ชอบฉัน และสถานะทางสังคมของคุณก็เหนือกว่าฉันมาก ฉันจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคุณอีก”
เซลีนหันหลังเดินออกไป
เซบาสเตียนคว้าแขนเธอไว้โดยไม่ได้คาดคิด
เขารู้สึกเบื่อหน่ายเซลีนมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม เขายังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่ เซลีนเคยช่วยชีวิตเขาด้วยร่างกายของเธอ จึงทำให้เขากลืนความขยะแขยงทั้งหมดที่เขามี และพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อทำให้น้ำเสียงของเขาอ่อนลงแทน “หน้าเธอกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”
เซลีนมีน้ำตาสองสายไหลลงมาด้วยความคับข้องใจและส่ายหัว
“พูดสิ!” เซบาสเตียนพูดอย่างหมดความอดทน
“แม่… แม่ตบฉัน” เซลีนพูดอย่างตรงไปตรงมา
“หืม?”
เซลีนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “แม่… แม่ของคุณส่งคนมาพาแม่กับฉันไป เธอบอกว่าเธอต้องการ… ล้างแค้นให้ลูกสะใภ้ เธอจึงขอให้แม่ของฉัน… ตบหน้าฉัน ถ้าแม่ไม่ตบฉัน แม่ของคุณจะ… ขอให้ผู้ชายสองคนเอาส้นรองเท้ามาตบหน้าฉัน คนละร้อยครั้ง”
เซบาสเตียนพูดไม่ออก
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แม่ของเขาถูกใส่ร้ายป้ายสีนับครั้งไม่ถ้วนตอนที่ยังอยู่ในตระกูลฟอร์ด ในตอนแรกแม่ของเขาเป็นหญิงที่อ่อนโยนและอ่อนแอ แต่สิ่งนี้บีบบังคับให้เธอต้องเรียนรู้กลวิธีบางอย่างเพื่อปกป้องเขา เมื่อเซลีนอธิบายเหตุการณ์ให้ฟัง เซบาสเตียนรู้ดีอยู่ในใจว่าแม่ของเขาสามารถทำสิ่งนี้ได้
“นายน้อยเซบาสเตียน คุณ… อย่าโทษแม่ของคุณเลยนะคะ ในหัวใจของเธอ ซาบริน่าเป็นลูกสะใภ้โดยชอบธรรม และฉัน… ไม่ได้เป็นอะไรเลย แม่ของคุณไม่รู้ว่าฉันช่วยคุณด้วยร่างกายของฉันเอง”
“นอกจากนี้ สำหรับครอบครัวฟอร์ดแล้ว ร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งของฉันช่างไม่ไร้ค่าไม่ต่างกับฝุ่นเลย”
“ดังนั้น ไม่เป็นไรเลยค่ะ นายน้อยเซบาสเตียน”
ฉันจะหายตัวไปจากแม่ของคุณ คุณ และซาบริน่าด้วย ไม่ ฉันจะหายตัวไปจากนายน้อยฟอร์ด” เซลีนกล่าวอย่างน่าสงสาร
หลังจากที่พูดจบประโยค เธอก็หลุดออกจากเงื้อมมือของเซบาสเตียนโดยอัตโนมัติ
อย่างไรก็ตาม เซบาสเตียนกำมือแน่นขึ้น เขายังคงมองเซลีนด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นจึงพูดกับ
คิงส์ตันว่า “พาเธอไปหาหมอฮาห์น และให้รักษาเธอให้ดีที่สุด แล้วส่งเธอกลับบ้าน”
เซลีนมองเซบาสเตียนด้วยความประหลาดใจ “นายน้อยเซบาสเตียน คุณ… ไม่โทษฉันเหรอคะ?”
“กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ ฉันจะไปเจอเธอหลังจากที่จัดการเรื่องต่าง ๆ เสร็จแล้ว” เซบาสเตียนใจเย็นปลอบประโลมเซลีนอย่างอดทน
เซลีนซ่อนใบหน้าของเธอและพยักหน้า “ขอบคุณค่ะ นายน้อยเซบาสเตียน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
เซลีนไม่พอใจ และรู้ว่าเธอสูญเสียโอกาสที่จะได้พบกับพ่อแม่ของเขา และสร้างชื่อให้กับตัวเองต่อหน้าสังคมอื่น ๆ ในวันนี้ สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือร้องไห้และบ่นกับเซบาสเตียน
เมื่อเธอขึ้นรถของคิงส์ตัน เซลีนนั่งอยู่คนเดียวที่เบาะหลังและสาบานในใจว่า ‘ฉันจะต้องทำให้เธอชดใช้เป็นสองเท่า! ฉันจะต้องทำให้ซาบริน่าตายอย่างน่าสยดสยองให้ได้!'
ทันใดนั้น ร่างหนึ่งที่อยู่ด้านนอก ก็แวบผ่านกระจกรถไป
ร่างนั้นดูเหมือนซาบริน่าอย่างน่าประหลาด
ห้าถึงหกคน พวกเขาทั้งหมดสวมเครื่องแบบของพนักงานบริการ และกำลังเดินไปที่ คฤหาสน์ฟอร์ดหลังเก่า มีร่างสูงที่สุดในหมู่คนพวกนั้น ซึ่งมีรูปลักษณ์ที่สะดุดตาที่สุด
พนักงานบริการอื่น ๆ ต่างก็พูดคุยและหัวเราะกัน และตื่นเต้นมาก
โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 34 ออนไลน์ฟรี
นวนิยาย โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 34 ได้อัปเดตบทใหม่พร้อมเนื้อหาใหม่มากมาย ที่ บทที่ 34 โทษทัณฑ์พิพาทใจ คนที่น่าสังเวชสองคนนี้ถูกปฏิเสธโดยทั้งสังคม แม้ว่าจะมีข้อบกพร่องอย่างมากในด้านรูปลักษณ์และความเป็นมนุษย์ ซูซี คิดว่าพวกเขาเป็นชิ้นส่วนที่สมบูรณ์แบบสำหรับกันและกัน ติดตาม โทษทัณฑ์พิพาทใจ นวนิยาย บทที่ 34 ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 34
{ {.bookTitle}} นวนิยาย บทที่ 34