โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 39

ไนเจลชกใส่มาร์คัสอย่างเป็นมิตร “ท่านชอว์ นี่เป็นงานเลี้ยงที่ปู่ของผมจัดขึ้นเพื่อเลือกคู่หมั้นให้กับเซบาสเตียน ลูกพี่ลูกน้องของผม เด็กผู้หญิงทุกคนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงในวันนี้ เป็นคนในสังคมชั้นสูงจากเซ้าท์ ซิตี้ และ คีดอน ซีตี้ ทำไมคุณไม่ใช้โอกาสนี้เลือกหนึ่งในนั้นเป็นคู่ครองซะล่ะ?”

มาร์คัสส่ายศรีษะด้วยรอยยิ้ม

ไนเจลยิ้มอีกครั้ง “ลูกพี่ลูกน้องของคุณ มินดี้สนใจเซบาสเตียนด้วยเหรอ?”

มาร์คัสถอนหายใจและยิ้ม “ตั้งแต่เซบาสเตียนประสบความสำเร็จในการเข้าครอบครองกลุ่มฟอร์ดทั้งหมด ผู้หญิงในเซ้าท์ ซิตี้ มีสักกี่คนที่ไม่อยากแต่งงานกับเขาบ้างล่ะ?”

ไนเจลหัวเราะ “นั่นก็จริง”

ทั้งสองเดินออกไปพร้อมกับแก้วไวน์ในมือ พวกเขาพูดคุยกันในขณะที่เดินต่อไป และพบที่นั่งเมื่อมาถึงสุดทางเดินของห้องโถง ไนเจลแสร้งทำหน้าสบาย ๆ ขณะมองหาซาบริน่า

อย่างไรก็ตาม ไม่มีวี่แววของซาบริน่าในหมู่แขกเหรื่อเลย

ซาบริน่าถูกเหล่าคุณหญิงคุณนายสามคนขวางกั้นอยู่ในห้องน้ำ ณ ขณะนั้น

หญิงสามคนล็อกประตูห้องน้ำ คนหนึ่งทึ้งผมของซาบริน่า ขณะที่อีกสองคนแหย่จมูกของเธอและสาปแช่ง

“แกคิดว่าแกเป็นใครกัน? ถึงได้กล้าเสนอตัวเข้าไปคุยกับท่านเซบาสเตียนแบบนี้?”

“แกคิดว่าแกสามารถเป็นนายหญิงของนายน้อยเซบาสเตียนหลังจากที่เขาจูบกับแกในเวลากลางวันแสก ๆ อย่างงั้นใช่ไหม? แกกำลังฝันลม ๆ แล้ง ๆ ซะจริง และกำลังร้องขอในสิ่งที่เป็นไม่ได้!”

“แกอยากแต่งงานเข้ามาในครอบครัวที่ร่ำรวยเพียงเพราะแกหน้าตาดีอย่างงั้นเหรอ? แกเชื่อไหมว่าฉันจะกรีดหน้าของแกด้วยมีดนี่ตอนนี้เลยก็ได้?” ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังดึงมีดโกนคิ้วที่เธอพกติดตัวมาตลอดออกมา

“ช่างมันเถอะ นี่คฤหาสน์ฟอร์ดนะ อย่าสร้างปัญหาอะไรเลย ไม่อย่างนั้น เราจะไม่สามารถรับผลที่ตามมาเมื่อถึงเวลานั้นได้นะ นี่! นังพนักงานบริการ! แกฟังนะ ลืมเรื่องที่นายน้อยเซบาสเตียนจูบแกต่อหน้าทุกคนไปซะ แม้ว่าเขาจะถอดเสื้อผ้าแกและทำอะไรกับแกแบบนั้นต่อหน้าทุกคนอีก เขาก็จะไม่มองแกอีก! แกเข้าใจใช่ไหม?”

ซาบริน่ามองดูผู้หญิงสามคนอย่างว่างเปล่าและถามว่า “คุณจะปล่อยฉันไปเมื่อไหร่?”