โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 52
เธอต้องการเงินอย่างมากในขณะนี้ ไนเจลดูเหมือนจะมองเธอออกและพูดด้วยท่าทีที่ไม่ใส่ใจ “เงินที่เธอถืออยู่น่าจะไม่เกิน 3,000 ดอลลาร์นะ อะไร? เธอกลัวว่าฉันจะใช้เงินนั่นซื้อเธอมานอนเล่นด้วยอย่างนั้นเหรอ? ใจเย็น! ฉันไม่ได้สนใจเธอ! ฉันแค่คิดว่าสาวบ้านนอกอย่างเธอน่าสงสารจริง ๆ ถือว่าเงินนั่นเป็นเงินทำบุญทำทานแล้วกัน ถ้ารับไม่ได้จริง ๆ พอได้เงินเดือนมา ค่อยผ่อนเป็นงวดก็ได้”
“ขอบคุณค่ะ” ซาบริน่ายกมือขึ้นรับเงิน
“เพราะฉะนั้น! เวลาของฉันมีค่ามากนะ เลิกทำให้ฉันเสียเวลาไปมากกว่าที คราวหน้าที่ฉันบอกว่าฉันจะไปส่งเธอ เธอควรขึ้นรถทันที” ไนเจลพูดหยอกล้อขณะจ้องมองไปยังเงาสะท้อนของซาบริน่าที่หน้าแดงจากกระจกมองหลังในรถของเขา
“ตกลงค่ะ” ซาบริน่าพยักหน้าอย่างเชื่อฟังและหันไปมองนอกหน้าต่างอย่างสงบโดยไม่พูดอะไรอีก อีกอย่างเธอพยายามเก็บอาการปั่นปวนที่หมุนวนอยู่ในท้องตลอดนี้อยู่
ไม่ว่าธอจะไปที่ไหน ความทุกข์ยากก็รอเธออยู่เสมอ ครอบครัวลินน์ดูหมิ่นวางแผนที่ทำให้เธอทุกข์ทรมาน เซบาสเตียน ฟอร์ดบังคับให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่ต้องการด้วยอำนาจของเขา แม้แต่มาร์คัส ชอว์ซึ่งเคยให้นามบัตรกับเธอพร้อมกับมือที่ช่วยเหลือเธอก้เป็นเพียงแค่ลมปาก
อย่างไรก็ตาม ไนเจลแตกต่างออกไป เขาทำราวกับว่าเขาไม่สนใจโลกและไม่เคยคิดไตร่ตรองในคำพูดของเขา ทุกบทสนทนาที่เขามีกับซาบริน่าล้วนเป็นการดูถูกเล็กน้อยเพราะคำเรียก 'สาวบ้านนอก' ที่เขาใช้
อย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนที่ช่วยให้ซาบริน่าได้งานทำและเป็นคนที่ขับรถพาเธอไปที่เมืองจากที่บ้านเก่าของตระกูลฟอร์ดบนไหล่เขา เขายังยื่นมือช่วยเหลืออีกครั้งโดยให้เงินเธอหลายพันดอลลาร์เพื่อจ่ายค่าทดแทนสำหรับกล้องที่สูญหาย
ซาบริน่ารู้สึกถึงบางสิ่งที่อบอุ่นจุดประกายในตัวเธอ ขณะที่เธอตระหนักว่าถึงแม้ไนเจลจะดูไม่เหมือนแบบนั้น แต่เขาก็มีจิตใจเมตตา หลังจากปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในห้วงความคิด เธอพลันพบว่าไนเจลกำลังมุ่งหน้าไปผิดทาง ดูเหมือนว่าเขาจะส่งเธอไปยังบ้านของเซบาสเตียนขณะที่เธอต้องการมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่เกรซเข้ารับการรักษา
"อืม...นายท่านไนเจล" ซาบริน่าเสียงดังขึ้นเล็กน้อยและยิ้มอย่างเขินอาย "ฉันขอโทษ แต่ฉัน...ฉันอยากจะไปโรงพยาบาล"
“ไปเยี่ยมป้าฉันใช่ไหม?” ไนเจลถาม
“ใช่ค่ะ ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะคะ นายท่านไนเจล คุณกรุณาช่วยกลับไปส่งฉันที่โรงพยาบาลหน่อยได้ไหมคะ?” ซาบริน่าตอบด้วยรอยยิ้ม
“แบบนั้นล่ะ ต่อจากนี้ไปก็ช่วยใช้เสียงหวาน ๆ แบบนั้นคุยกับฉันนะ” ไนเจลล้อเลียนก่อนจะหันกลับมาอย่างน่าทึ่งและขับรถไปที่โรงพยาบาลที่เกรซเข้ารับการรักษา
ซาบริน่าก้าวลงจากรถทันทีที่รถหยุดและพบว่ามีรถอีกคันจอดอยู่ใกล้ ๆ เธอยืนอยู่ข้างประตูขณะที่มองไปยังไนเจลซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับด้วยรอยยิ้มกว้างที่เขินอายและกล่าวขึ้น “นายท่านไนเจล ขอบคุณมาก วางใจเถอะ ฉันจะจ่ายคืนให้คุณทันทีที่ได้รับค่าจ้าง ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันก็อยากจะเลี้ยงอาหารเย็นคุณบ้างเหมือนกัน”
“รักษาสัญญาด้วยล่ะ ฉันหวังว่าจะได้กินอาหารแสนอร่อยเพื่อเป็นการตอบแทนความใจดีของฉันนะ! เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอคิดที่จะเบี้ยวสัญญา ฉันจะเล่นเธอแน่” ไนเจลส่งยิ้มขี้เล่นให้กับเธอ
“ไม่ผิดสัญญาแน่นอนค่ะ” ซาบริน่าพยักหน้าอย่างรัว ๆ ท่าทีของเธอเต็มไปด้วยความชื่นชมเหมือนแฟนคลับต่อหน้าคนดังของพวกเขา
เขาก็หันไปพูดกับเซย์น "เป็นไง เซย์น? สาวบ้านนอกคนนั้นเป็นของฉัน เมื่อฉันพิชิตใจเธอได้ เธอจะก้มหัวแทบเท้าฉัน
“เธอเป็นแค่เด็กสาวบ้านนอกหัวทึบและไร้การศึกษา นายเห็นอะไรในตัวเธอกันแน่?” เซย์นเอ่ยถาม
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 52 ออนไลน์ฟรี
นวนิยายชุด โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 52 เป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของผู้แต่ง ซูซี. ในที่นี้ ผู้แต่ง ซูซี ได้เจาะลึกถึงบุคลิกของตัวละครหลัก ทำให้ผู้อ่านรู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่น่ารักมากแต่ก็น่าประทับใจไม่แพ้กัน ทั้งสองคนถูกครอบครัวทอดทิ้ง แต่พวกเขาก็เป็นคนที่โหยหาความรักมากที่สุด.. นางเอกทั้งชายและหญิงจะมารวมตัวกันที่ บทที่ 52 โทษทัณฑ์พิพาทใจ หรือพบอีกคนหนึ่ง ปัญหา? ติดตาม โทษทัณฑ์พิพาทใจ นวนิยาย บทที่ 52 ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 52
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 52 นวนิยาย