โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 56

ในขณะเดียวกันซาบริน่าหาความสงบในตัวเธอเลยไม่ได้เลย เธอรู้ว่าเธอติดอยู่กลางวังวนที่มีอันตรายแฝงตัวอยู่ทุกมุม สมาชิกของตระกูลลินน์จะทำทุกอย่างเพื่อให้มั่นใจว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมาน

เธอทราบดีว่าไนเจลถือว่าความเมตตาของเขาที่มีต่อเธอเป็นเพียงการทำบุญทำทาน ในที่สุดเธอก็รู้ว่าเหตุผลที่เซบาสเตียนรั้งเธอไว้ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์ก็เพราะเห็นแก่แม่ของเขาเท่านั้น

เธอเป็นผู้หญิงที่ต่ำต้อยอีกคนที่ไม่มีใครให้พึ่งพาในสังคมนี้ เธอทำได้เพียงเตือนตัวเองให้ระมัดระวังครั้งแล้วครั้งเล่า เธอเดินเข้าไปในห้องนอนทันทีที่เข้าไปในอพาร์ตเมนต์ของเซบาสเตียน และไม่ยอมออกจากห้องเลย ไม่แม้แต่จะกินอาหาร แต่ความจริงแล้ว เธอกำลังหิวโหย

เธอรอจนถึงเวลาห้าทุ่ม ก่อนที่ในที่สุดจะออกมาพร้อมกับกะละมังใบหนึ่ง เธอคิดว่าทั้งสองคนจะไม่อยู่ในห้องนั่งเล่นและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำเพื่อเอาน้ำอุ่นไปอาบ และเธอก็แปลกใจที่เธอพบเซบาสเตียนนั่งอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่น

ซาบริน่าเดินไปหาเซบาสเตียนอย่างสงบแล้วพูดขึ้น "คุณฟอร์ด คุณไม่ต้องไล่เซลีนไปเพียงเพราะฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะพยายามที่จะไม่ออกจากห้องของฉันเลย ฉันจะไม่ทำตัวเป็นปัญหา"

ผู้อำนวยการพอใจกับคำสัญญาของเธอ และสั่งด้วยน้ำเสียงประชดประชัน "ดีมาก ออกไปทำงานของเธอต่อ"

จิตวิญญาณของซาบริน่าเบิกบานในทันที รู้สึกเหมือนกับว่าเธอถูกหวย เธอแหวกว่ายอยู่ในความสุข จากนั้นโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เธอเห็นว่าหมายเลขนั้นมาจากนายท่านตงแห่งโคดาลิสซิ่งเซ็นเตอร์อีกครั้ง

ซาบริน่าหยิบมันขึ้นมาโดยไม่ลังเลและพูดขึ้น “นายท่านตง ฉันกำลังจะไปที่ร้านของคุณตอนนี้ค่ะ ฉันจะไปถึงที่นั่นในอีกครึ่งชั่วโมง!” เธอวางสายโดยไม่รอคำตอบ

เธอรู้ว่านายท่านตงต้องโทรมาเตือนเธอให้คืนกล้องและชำระค่าเช่า ซึ่งเป็นที่เข้าใจได้ว่าเธอขอเช่ากล้องเพียงวันเดียวและไม่ได้คืนมาหลายวันแล้ว