โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 57

“ซาบริน่า!” ผู้หญิงคนนั้นดูดีใจที่ได้พบเธอและตอบกลับ “กรุณารอสักครู่ เจ้านายของเราควานหาคุณไปทั่วเลยนะคะ”

…

ท้องของเธอหวิวเพราะรู้ว่าเธอมาสายไปสามวัน และกังวลว่าเจ้านายจะหาว่าเธอทำผิดเงื่อนไข

'มันคงจะไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันมีเงิน 3,000 ดอลลาร์อยู่กับฉันแล้ว เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะจ่ายให้พวกเขา’

เมื่อนึกถึงเงิน 3,000 ดอลลาร์ที่เธอถือไว้อีกครั้ง เธอก็รู้สึกซาบซึ้งใจต่อไนเจล เงินกองเล็ก ๆ ที่เขามอบให้เธอเมื่อวันก่อนกลับกลายเป็นเงินที่มากกว่า 3,000 ดอลลาร์ที่ทำให้เธอประหลาดใจ

เธอยืนเงียบ ๆ ที่ล็อบบี้ของลิสซิ่งเซ็นเตอร์ ขณะที่เธอรอให้นายท่านตงมา ทั้งมาร์คัส และมินดี้ ดูเหมือนจะหันมาสนใจเธอ

ซาบริน่าตัดสินใจปฏิบัติต่อมาร์คัสเหมือนคนแปลกหน้าทั่วไปบนท้องถนน ซึ่งเขาเคยเป็นตอนที่เธอนึกถึงเรื่องนี้ พวกเขาพบกันครั้งเดียวที่คฤหาสน์หลังเก่าของฟอร์ด และถึงแม้พวกเขาจะแลกเบอร์กันในตอนนั้น แต่ในตอนนี้เธอก็หมดหวังที่จะพยายามจะขอยืมเงินจากเขา

เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะตกใจที่ต้องเผชิญหน้ากันจากครั้งก่อน และเป็นการดีที่สุดสำหรับพวกเขาที่จะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักกัน

อย่างไรก็ตาม มาร์คัสใช้ความคิดริเริ่มในการเข้าหาซาบริน่าก่อนจะพูดอย่างสุภาพว่า "คุณสก๊อตต์ คุณลืมผมแล้วเหรอครับ?"

ซาบริน่ายิ้มอย่างไม่เต็มใจ และแสดงท่าทีเว้นระยะห่างกับเขา “ฉันขอโทษนะ คุณชอว์ ฉัน...ฉันทำตัวเสียมารยาทกับคุณตอนงานเลี้ยงที่คฤหาสน์หลังเก่านั่น ฉันขอโทษจริง ๆ ค่ะ... "