โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 68
“ยายบ้านนอกนั่นทำงานได้เร็วกว่าผู้ช่วยหัวหงอกหัวดำพวกนั้นด้วยซ้ำนะ เธอยังดูเด็กอยู่เลยและก็ดูเชื่อง ๆ ด้วย จนถึงตอนนี้ เคยเห็นเธอปริปากพูดอะไรออกมาสักคำแล้วเหรอยัง เธอแค่วิ่งไปตรงนู้นทีตรงนี้ทีเพื่อซื้อข้าวกลางวัน ชานม ของว่างและของกินให้เรา ไม่ดีเหรอไง?”
“ขอพูดอะไรหน่อยนะ ใบหน้าของนางก็ดูทรงเสน่ห์ไม่เบาเลย คิดว่าซาบริน่าดูสวยกว่าพวกเราสองคนไหม?”
“สวยกะผีน่ะสิ! ไม่เห็นเหรอไงว่านางใส่ชุดอะไรมาทำงาน? ชุดเดียวกันสามวันติดเลยนะเธอ พนันได้เลยว่าเสื้อผ้าของนางอ่ะราคาไม่เกินห้าสิบดอลลาร์ด้วยซ้ำ!”
“ฮิ ฮิ ชู่ว! เธอมาแล้ว”
คนในสำนักงานหยุดนินทาทันทีที่เห็นซาบริน่าเดินเข้ามา ซาบริน่าได้ยินทุกคำ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ
ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเธอ นอกจากมีงานทำและได้เงิน เธอจัดข้าวของและนิ่งเงียบไปตลอดทั้งวัน เธอออกจากสำนักงานทันทีที่ถึงเวลาเลิกงาน และมุ่งหน้าไปที่ห้องผู้ป่วยของเกรซเพื่อดูแลเธอ
หัวใจของซาบริน่าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก เมื่อเห็นเกรซเริ่มผอมบางลงทุกวัน ความสัมพันธ์ระหว่างเซบาสเตียนกับเธออาจขึ้นอยู่กับสัญญา แต่เธอคิดจริง ๆ ว่าป้าเกรซเป็นครอบครัวเดียวที่เธอมีอยู่บนโลกใบนี้
เมื่อได้เห็นแสงสว่างแห่งชีวิตที่จางหายไปจากป้าเกรซ สิ่งนี้ทำให้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่นที่เกินจะบรรยาย และในไม่ช้า น้ำตาของซาบริน่าก็ไหลออกมาขณะที่คุยกับเกรซ
“โอ้ ลูกรัก ร้องไห้ทำไม?”
“แม่คะ… ” ซาบริน่าทรุดตัวลงในอ้อมแขนของเกรซแล้วอ้อนวอน “แม่คะ อย่าจากไปไหนเลยได้ไหมคะ? ถ้าแม่จากไป บนโลกนี้ หนูก็ไม่เหลือใครให้พักพิงแล้วนะคะ… ”
“พูดจาอะไรเหลวไหลน่ะ ลูกยังมีเซบาสเตียนและเจ้าตัวน้อยที่จะอยู่ด้วยในภายภาคหน้าอีก ลูกจะมีชีวิตที่มีความสุขและห้อมล้อมไปด้วยลูก ๆ หลาน ๆ มากมาย เข้าใจใช่ไหมจ๊ะ? โอ้ แม่เด็กหัวอ่อนของฉัน” เกรซปลอบโยน
ซาบริน่าผละจากอ้อมแขนของเกรซ และพยักหน้าอย่างหนักแน่น “แม่คะ หนูสัญญา หนูจะมาหาแม่ทุกวันพร้อมกับอาหารอร่อย ๆ และดอกไม้สวย ๆ นับจากนี้เป็นต้นไปเลยค่ะ” เธอพึมพำ
สิ่งที่ไม่ได้พูดออกมาด้วย คือเธอสัญญากับตัวเองว่าจะซื้อช่อดอกไม้และสิ่งที่ดูดีที่สุดให้กับเกรซเพื่อให้เกรซติดตัวเมื่อเธอจากไป และเพื่อทำตามคำสัญญานั้น เธอจำเป็นที่จะต้องได้เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์นั้นมาให้ได้
เพราะงั้นหนูคงจะไม่ได้มาหา อย่าลืมกินให้อิ่ม นอนหลับฝันดีด้วยนะคะ” ซาบริน่าเตือนเกรซเบา ๆ ราวกับว่าเธอยังเป็นเด็ก
เกรซพยักหน้าอย่างว่าง่ายและเอ่ยขึ้น “ลูกอยู่กับแม่มานานแล้ว ไม่น้อยไปกว่าเซบาสเตียนเลยจ่ะ”
“หนูคิดว่า” ซาบริน่าก้มศีรษะและหัวเราะอย่างเขินอาย “ตารางงานของเซบาสเตียนกับของหนูไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ค่ะ เขาเป็นประธานบริษัท และก็หาเวลาอยู่กับแม่ได้ทุกวัน แต่ดูหนูสิคะ หนูมาหาแม่ได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ หลังจากเลิกงานแล้วแค่นั้น หนูหวังว่าจะไม่โกรธหนูนะคะ แม่”
“แน่นอนจ่ะ ไม่โกรธลูกหรอก” เกรซพูดพลางลูบหัวซาบริน่าเบา ๆ
“ถึงเวลาแล้วค่ะแม่ หนูควรจะไปได้แล้ว” ในที่สุดซาบริน่าก็บอกลาอย่างไม่เต็มใจและเดินออกไป
วันรุ่งขึ้น ซาบริน่าเลิกงานตอนเย็นเร็วขึ้นหนึ่งชั่วโมง เนื่องจากต้องขึ้นรถประจำทางถึงสามสายเพื่อไปยังจุดนัดพบที่มินดี้พูดถึงบริเวณที่จอดของเรือสำราญ หลังจากเดินทางมาสองชั่วโมง เธอก็มาถึงสถานที่นัดหมายก่อนเวลาประมาณยี่สิบนาที
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้อยู่ใกล้กับเรือสำราญสุดหรูเช่นนี้ แสงส่องประกายจากทุกมุมด้วยความสวยงามซึ่งเทียบได้กับย่านที่มีชีวิตชีวาที่สุดของเมือง ซาบริน่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าตัวเองเล็กจ้อยเพียงใดและไม่คู่ควรกับงานใหญ่เช่นนี้ เธอรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
เธอเอื้อมมือไปหยิบมือถือและโทรหามินดี้ “คุณแมนคะ ฉันมาถึงแล้ว คุณจะมาถึงเมื่อไหร่คะ?”
อ่าน โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 68
ผู้แต่ง ซูซี ที่ โทษทัณฑ์พิพาทใจ นวนิยาย บทที่ 68 ให้รายละเอียดที่น่าสนใจอย่างยิ่ง นางเอกใน บทที่ 68 โทษทัณฑ์พิพาทใจ ที่มีบุคลิกเสรีนิยมและเข้มแข็ง ได้นำเรื่องราวมาสู่รายละเอียดที่คาดไม่ถึง ส่งผลให้ความรักของคนสองคนเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้น นวนิยาย โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 68 ได้อัปเดตบทล่าสุดที่ th.readeraz.com อ่านชุดเต็ม โทษทัณฑ์พิพาทใจ แล้ววันนี้
โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 68
โทษทัณฑ์พิพาทใจ นวนิยาย บทที่ 68