โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 76

ชีวิตเธอในตอนนี้ต้องหาบางสิ่งค้ำจุนเอาไว้ การได้ให้กำเนิดลูกน้อยถือว่าเป็นความสำคัญสูงสุดของเธอ
ผู้อำนวยการออกไปทันทีหลังจากที่เธอพูดจบ
ซาบริน่านั่งเงียบ ๆ ที่ที่นั่งของเธอ
“ซาบริน่า!” คนเก่าแก่ของฝ่ายออกแบบ อแมนด้า คลาวด์ ตะคอกออกมาอย่างดุร้าย
“คุณคลาวด์ ถ้าคุณมีงานอะไรให้ฉันทำ โปรดบอกให้ฉันทราบ และฉันจะทำให้เสร็จค่ะ”
ซาบริน่าพูดตามความเป็นจริง ทำให้อแมนด้างงงวงย
คำพูดของซาบริน่าทำให้อแมนด้าตกใจ "เธอ…"
ซาบริน่ารอคำสั่งของอแมนด้าโดยไม่พูดอะไรอีก
รอยยิ้มที่เย็นชาและโหดร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอแมนดา "รีบไปสิ! รับข้อมูลที่เรารวบรวมจากซัพพลายเออร์ นำตัวอย่างทุกชิ้นไปที่ไซต์ก่อสร้างและให้วิศวกรตรวจดู เนื่องจากผู้อำนวยการไม่อยู่ เราจึงไม่สามารถใช้รถของบริษัทได้ ขึ้นรถสาธารณะพร้อมกับของพวกนี้ไปเองแล้วกันนะ!”
ซาบริน่าพูดไม่ออก
ตัวอย่างวัสดุก่อสร้าง อิฐ ถังดินซิลิกอน หรือแม้แต่ไดอะแกรม ของพวกนี้ทั้งหมดถูกมัดรวมกันเป็นก้อน ซาบริน่าจ้องมองพวกเขาโดยรู้ว่าเธอต้องใช้กระสอบใบใหญ่เพื่อขนของทั้งหมดนี้
แต่จะขนของทั้งหมดนี้ขึ้นรถขนส่งสาธารณะจริง ๆ เหรอ?
อแมนด้ามองไปยัวซาบริน่าด้วยใบหน้าซึ่งเปื้อนรอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์
ซาบริน่าพยักหน้า “ได้ค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
เธอจึงไปที่โกดังและหยิบกระสอบใบใหญ่มาใส่ทีละชิ้น เธอดึง ลาก แบกของพวกนั้น และค่อย ๆ ลากทุกอย่างออกจากแผนกออกแบบ
ขณะที่เธอกำลังจะออกไป ทั้งฝ่ายออกแบบก็เริ่มหัวเราะเยาะเธอ
“คิดว่าตัวเองวิเศษมากจากไหนอ่ะ? คิดว่าทำอะไรต่อมิอะไรได้เพียงเพราะผู้อำนวยการถือหางนางอยู่สินะ!”
“ในเมื่อผู้อำนวยการไม่อยู่ ได้เวลากำจัดนางให้พ้นทางแล้ว!”
“พวกเรากำจัดนางไม่ได้หรอกนะ ถ้านางนั้นไม่อยู่ แล้วใครจะค่อยเป็นเบ๊ทำงานแทนกันเล่า?”
“นี่ เธอรู้ไหม ฉันได้ยินมาว่านางคนนั้นยากจนมากจนไปขายตัวตอนกลางคืนเลยนะ”
“จริงเหรอ?”
“ฉันได้ยินมาว่านางชอบเป็นดาวยั่ว โดยเฉพาะกับลูกคนรวย แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ชอบนางจริงหรอก”
“ถ้าพวกเขาชอบนางจริง ๆ งั้นสาวโสดอย่างพวกเราที่เหลือจะไม่เสียของไปเปล่าๆ เหรอ?”
ท่ามกลางเสียงเยาะเย้ยทั้งหลาย ซาบริน่าลากกระสอบขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยตัวอย่างเข้าไปในลิฟต์ เมื่อลิฟต์หยุดอยู่ที่ชั้นล่าง เธอออกจากลิฟต์และค่อย ๆ ลากพวกมันข้ามไปยังป้ายรถประจำทาง
รถบัสมาถึง และซาบริน่าต้องเร่งรีบ เธอแบกกระสอบไปด้วยและใช้กำลังลากของทั้งหมดให้ขึ้นไปบนรถบัส ประตูปิดไม่ได้เพราะเธอดันเข้าไปข้างในไม่ได้
“เร็วเข้า! อย่าทำให้ผู้โดยสารคนอื่นรอ!” คนขับพูดอย่างหมดความอดทน
ซาบริน่าตื่นตระหนก และใช้กำลังทั้งหมดของเธอเพื่อดันกระสอบ
เพราะความตื่นตระหนกของเธอ เธอไม่ระวังและมือของเธอก็ลื่นไถลส่งให้ตัวเธอเองล้มลงไปข้างหลัง
ในขณะที่เธอกำลังจะล้มลง เธอรู้สึกหมดหนทางโดยทันที แม้ว่ารถบัสจะมีบันไดเพียงสองขั้น ถ้าเธอล้มกระแทกพื้น เด็กที่อยู่ในท้องก็ยังคงมีความเสี่ยง
โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 76 ออนไลน์ฟรี
นวนิยาย โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 76 ได้อัปเดตบทใหม่พร้อมเนื้อหาใหม่มากมาย ที่ บทที่ 76 โทษทัณฑ์พิพาทใจ คนที่น่าสังเวชสองคนนี้ถูกปฏิเสธโดยทั้งสังคม แม้ว่าจะมีข้อบกพร่องอย่างมากในด้านรูปลักษณ์และความเป็นมนุษย์ ซูซี คิดว่าพวกเขาเป็นชิ้นส่วนที่สมบูรณ์แบบสำหรับกันและกัน ติดตาม โทษทัณฑ์พิพาทใจ นวนิยาย บทที่ 76 ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 76
{ {.bookTitle}} นวนิยาย บทที่ 76