โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 77
แขนอันแข็งแรงของไนเจลพยุงเธอเอาไว้ ในขณะที่เขาปล่อยเธอนั่งลงบนพื้น รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขายังคงอยู่บนใบหน้า จากนั้นจึงเอ่ยขึ้น “เพียงเพราะฉันบอกว่าเธออยากจะหลอกล่อชอว์บนเรือสำราญและไม่ได้ไปช่วยเธอแค่นั้น เธอก็เริ่มจะเกลียดฉันแล้วเหรอ?”
“ฉันเปล่าค่ะ” ซาบริน่าพูดอย่างตรงไปตรงมา
เธอไม่ได้โกรธจริง ๆ
ไนเจลกับเธอมีความสัมพันธ์แบบไหนกันล่ะ?
เธอจะเกลียดเขาไปทำไม? ซาบริน่าเป็นคนที่วิเคราะห์ทุกอย่างอยู่ฝ่ายเดียว
“นี่แม่สาวบ้านนอก! ฉันจะบอกอะไรให้ฟังนะ วันนั้นสายตาของเธอมีแต่เงิน เธอเป็นคนที่ยอมให้ตัวเองถูกคนอื่นเอาไปเป็นของเล่นเอง ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้ ถ้าฉันเผลอทำแบบนั้นลงไป แน่นอนแหละว่าฉันลนหาทีไปเป็นศัตรูกับพวกลูกรวยในเมืองเซ้าท์ ซิตี้เอง”
ไนเจลพูดตรง ๆ กับซาบริน่าโดยไร้ซึ่งความสงสารแม้แต่น้อย
“นอกจากเซบาสเตียน ลูกพี่ลูกน้องของฉันแล้ว ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้ แถมมันยังเป็นแค่เกมตามข้อตกลงระหว่างเธอกับมินดี้ว่าพอเสร็จงานแล้ว มินดี้จะจ่ายเงินให้ เธอไม่สิทธิจะเรียกร้องอะไรเหมือนว่าเธอเป็นฝ่ายที่โดนกระทำหรอกนะ”
ซาบริน่ารักษาท่าทางสงบไว้ “ไนเจล ฉันไม่ได้เกลียดคุณจริง ๆ นะคะ”
“อย่างนั้น ทำไมเธอถึงดิ้นรนแบกกระสอบใบใหญ่แบบนี้ด้วยตัวเองไปตลอดทาง? คุณขึ้นรถบัสไม่ได้หรอก ทำไมเธอไม่โทรหาฉันให้ไปส่งเล่า?” ไนเจลถาม
ซาบริน่าหมดคำพูด
“ก่อนหน้านี้ ฉันก็เคยบอกเธอไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าถ้ามีเรื่องอะไร ก็โทรเรียกฉันให้มาช่วยได้เสมอน่ะ?” คำพูดของไนเจลทำให้พวกเขามั่นใจ
ซาบริน่าก้มศีรษะลง
เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ทักษะการพูดของเธอเทียบอะไรกับทักษะของไนเจลไม่ได้เลย และเธอก็ไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับเขาอีก เขาสามารถใช้คารมคมคายมาอ้างว่าเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากของเธอได้ตลอด ไนเจลทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อความสนุกของเขา
ซาบริน่าต้องจำไว้ว่าชายคนนั้นเคยช่วยเธอมาก่อน นี่เป็นเรื่องที่ดี
"ขึ้นรถ!" ไนเจลสั่งอย่างมั่นใจ
"ได้ค่ะ"
ซาบริน่าขึ้นรถของไนเจลอย่างว่าง่าย
รถมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ของเมือง ตลอดทางไนเจลสนใจอยู่กับการร้องเพลงเสียงดังไม่ว่าเพลงอะไรก็ตามที่มาจากวิทยุ
เขาไม่ได้คุยกับซาบริน่าเลย แค่มองเธอผ่านกระจกมองหลังเป็นครั้งคราว
ทุกครั้งซาบริน่าก็จะยิ้มตอบให้เขา
ไนเจลก็ยิ้มให้ตัวเองโดยคิดว่า 'ในที่สุดเธอก็ยิ้มได้'
'เรียกได้ว่าคิดหน้าไปอีกก้าว
'ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะล้มเหลวในการเอาชนะใจเธอ!
'ยิ่งเอาชนะยากเท่าไหร่ รางวัลก็ยิ่งน่าพึงพอใจมากขึ้นเท่านั้น'
เมื่อไปถึงที่ไซต์ก่อสร้าง ไนเจลถอยหลังและรีบขับรถออกไปทันที ซาบริน่าถือกระสอบขนาดใหญ่เพียงลำพัง ในที่สุดเธอก็ส่งต่อให้คนงานที่ชั้นหนึ่ง หลังจากที่เธอจัดการเสร็จก็เป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว
ซาบริน่าแวะไปที่โรงอาหารของไซต์งาน คนงานก่อสร้างส่วนใหญ่รับประทานอาหารกันเสร็จแล้ว เธอซื้ออาหารจากโรงอาหาร และเดินไปนั่งรับประทานอาหารบริเวณสวนหยอมที่เพิ่งจะสร้างเสร็จ
อาหารค่อยข้างมีปริมาณเยอะและรสชาติดี
ราคาเพียง 10 ดอลลาร์สำหรับทุกอย่าง และนี่รวมมันหวานแล้วด้วยนะ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ โดย ซูซี บทที่ 77 ออนไลน์ฟรี
นวนิยายชุด โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 77 เป็นที่รอคอยมากที่สุด เนื้อหาของซีรีส์ ที่ บทที่ 77 โทษทัณฑ์พิพาทใจ ผู้เขียน ซูซี ทำให้ความรักของชายและหญิงหลักเกิดขึ้นตามธรรมชาติ พวกเขามองเห็นคุณค่าที่ดีของกันและกันซึ่งอคติของผู้อื่นมองไม่เห็น บทที่ 77 ซูซี จะทำให้เราพอใจกับผลของความรักนั้นหรือไม่? ติดตาม โทษทัณฑ์พิพาทใจ นวนิยาย บทที่ 77 ที่ th.readeraz.com
โทษทัณฑ์พิพาทใจ ซูซี บทที่ 77
นวนิยาย โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 77