โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 81

ซาบริน่าไม่รู้ว่าต้องจะพูดอะไร

เซบาสเตียนชอบอยู่คนเดียว ดังนั้นซาบริน่าจึงมักจะรับประทานอาหารจากข้างนอก นี่เป็นสาเหตุที่ป้าเทียนน่าไม่ค่อยมาเช่นกัน

ซาบริน่าไม่คิดว่าจะเจอเธอรออยู่ที่ห้องอาหาร

ป้าเทียนน่ายิ้มขณะที่เธอนำหม้อใบเล็ก ๆ ออกมาจากห้องครัว เธอเดินไปพร้อมกับพูดว่า “ดิฉันนำไก่สดตัวนี้มาจากหมู่บ้านของดิฉันเองค่ะ และดิฉันเคี่ยวตลอดทั้งช่วงบ่าย ลองชิมดูสิคะ เพิ่งเอาออกมาเตา น่าจะยังอุ่น ๆ อยู่นะคะ”

ซาบริน่ายิ้ม “ได้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ป้าเทียนน่า”

เธอไม่ได้กินอาหารปรุงเองที่บ้านมาเป็นนานแล้ว และไก่ตุ๋นคงจะดีเป็นอย่างมากสำหรับเด็กในท้อง

เธอเองก็หิวมากเช่นกัน

เธอมัวแต่ทะเลาะกับลินคอล์นทำให้เธอไม่ได้เอาใจใส่กับอาหารเลยแม้แต่น้อย

การขึ้นรถบัสทำให้การเดินทางใช้เวลานานกว่าตอนที่ไนเจลขับรถไปส่งเธอ เธอออกจากไซต์ก่อสร้างในตอนบ่ายนั้น เธอมาถึงโรงพยาบาลเพื่อไปเยี่ยมป้าเกรซช้ากว่าเมื่อวานเกือบชั่วโมง

เธอไม่คิดว่าเธอจะได้เจอกับเซบาสเตียน แต่เขาอยู่ที่นั่นโดยไม่ได้คาดคิด

“แซบบี้ ในที่สุดลูกก็มาแล้ว” เกรซจับมือของซาบริน่าทันทีที่เห็นเธอ “เซบาสเตียนรอลูกมาสักพักหนึ่งแล้ว เมื่อวานไม่ได้ไปซื้อเสื้อผ้าเพราะต้องไปทำงานล่วงเวลาเหรอ?”

ซาบริน่าพยักหน้า “ใช่แล้วค่ะ จู่ ๆ ก็มีบางอย่างเกิดขึ้นที่บริษัท”

“รีบไปเถอะ หากลูกถึงไปไวก็จะมีให้เลือกเยอะกว่านะ อย่าลืมกินข้าวก่อนไปช้อปปิ้งด้วยล่ะ” เกรซเร่งพวกเขา

ตรงกันข้ามเธอจะกระตุ้นให้หนุ่มสาวทั้งสองคนได้ใช้เวลาร่วมกันอยู่เสมอ แม้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะเป็นเรื่องโกหก แต่ซาบริน่าก็ยังคิดว่าเกรซเป็นแม่แท้ ๆ

“เราจะออกไปแล้วค่ะแม่ พักผ่อนให้สบายนะคะ” ซาบริน่าไม่ค่อยเต็มใจที่จะจากเกรซไป