พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 30

บทที่ 30 ถ้าหาภรรยาไม่ได้ทำยังไงดี

ถึงแม้สิ่งที่เขาพูดดูน่าเชื่อถือมาก แต่ชิวมู่เฉิงก็ยังทานอาหารมื้อนี้อย่างใจลอยอยู่ดี

ฉลาดอย่างเนี่ยเฟิงจะดูไม่ออกได้อย่างไร

แต่ถึงแม้เขาจะดูออก เขาก็ไม่หาเรื่องใส่ตัวหรอก

ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม ถ้าตอนนี้บอกพี่ใหญ่เรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้นและสถานภาพตอนนี้ พี่ใหญ่คงเป็นห่วงอย่างมากและโทษตัวเองหนักแน่เลย นี่ไม่ใช่สิ่งที่เนี่ยเฟิงอยากเห็น

หลังจากกินอิ่มเนี่ยเฟิงจับท้องตัวเอง ยิ้มแล้วพูดอย่างอิ่มอกอิ่มใจว่า

“ร้านอาหารที่พี่ใหญ่แนะนำนี่ดีสมชื่อจริงๆ อาหารในร้านก็อร่อยจริงๆ ครั้งหน้าเรามาที่นี่อีกเถอะ ยังไงเราก็ถูกรางวัลแล้วนี่ มียอดตั้งร้อยล้าน ถึงแม้จะถอนออกมาไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็สามารถสั่งอาหารตามใจชอบได้นี่ ครั้งหน้าเรียกพี่ๆคนอื่นมาด้วย ถ้าให้ดีเราทั้งหมดก็นัดกินข้าวกันในเสาร์อาทิตย์ พี่ใหญ่รู้สึกเป็นไง”

ชิวมู่เฉิงคิดบางสิ่งอยู่ในใจ จึงดูท่าใจลอยๆ เนี่ยเฟิงพูดอะไร เธอก็ไม่ค่อยได้สนใจ

“พี่ใหญ่”

เนี่ยเฟิงตั้งใจขัดชิวมู่เฉิงที่กำลังคิดอยู่ ชิวมู่เฉิงกระพริบตาแล้วดึงสติกลับมา ปากเธอค่อยๆยิ้มขึ้นมา จึงดูไม่เย็นชาเหมือนเมื่อสักครู่แล้ว

“ได้สิ ในเมื่อที่เสี่ยวเฟิงชอบร้านอาหารร้านนี้ งั้นเราก็มาบ่อยๆละกัน พี่ได้เซ็นสัญญาที่ดินตรงPeople & Springกับหวางซื่อกรุ๊ปแล้ว ตอนนี้พี่จะไปดูที่หน้างาน งั้นพี่ส่งผมกลับไปก่อนไหม”

“พี่ใหญ่พูดอะไรของพี่เนี่ย ถึงตอนนี้จะเป็นเที่ยงวันแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่จะหายเมาแล้ว ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าวันนี้ผมจะเป็นคนขับรถของพี่เอง ผมไม่ไปไหนหรอก ผมจะขับรถให้พี่”

ชิวมู่เฉิงมองเนี่ยเฟิงที่ยิ้มจนมีลักยิ้มออกมาสองข้าง หน้าตานั้นดูเหมือนเด็กชายที่ยังไม่โตเลย มองยังไงก็ไม่เหมือนคนที่วางแผนเป็น

ชิวมู่เฉิงคิดไปสักพัก น้องชายตัวเองคงไม่มีปิดบังอะไรกับเธอหรอก

ชิวมู่เฉิงถอนหายใจออกเบาๆแล้วพูดว่า “อย่างนั้นก็ได้ งั้นอย่างนี้ละกัน นายก็บอกพี่ๆคนอื่นด้วย อาทิตย์นี้นายก็อยู่กับฉันเลย”

“ครับผม”

เนี่ยเฟิงยกยิ้มกว้าง แล้วล้วงหยิบโทรศัพท์ออกมา กดเข้าไปที่กลุ่มแชท แล้วส่งข้อความเข้าไปในกลุ่ม

“ฉันคิดว่าเสี่ยวเฟิงจะไปกับฉันก่อนซะอีก ฉันวางแผนไว้หมดแล้ว “โจวลี่ซือถอนหายใจแล้วกล่าวเช่นนี้

เธอคิดจะพาเนี่ยเฟิงบินไปหลายที่อย่างตื่นเต้น แล้วจะพาไปเที่ยวอย่างสนุกสนาน เพราะว่าในระหว่างนี้ไม่รู้ว่าเนี่ยเฟิงลำบากขนาดไหน

“ในเมื่อที่เรียงตามลำดับ งั้นเราก็เริ่มจากพี่ใหญ่ก่อนเลย หลังจากนั้นค่อยตามด้วยลำดับของพวกเรา” หลินซูอินเสนอเช่นนี้

“อ้าว งั้นฉันก็ได้เป็นคนสุดท้ายอีกแล้วสิ”

คางเมิ่งรู้ว่าตัวเองเป็นคนสุดท้าย จึงรู้สึกเศร้าทันที

“ไม่ใช่ไม่ให้เธอเจอเสี่ยวเฟิงสักหน่อย เป็นคนสุดท้ายก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ปัจจัยหลักของพวกเราคือให้เสี่ยวเฟิงรู้ว่าตัวเองเหมาะกับงานแบบไหน และให้เขารู้ว่าตัวเองชอบงานอะไร”

เย่หรูเสว่พูดกับคางเมิ่งเช่นนี้ คางเมิ่งจึงพยักหน้าอย่างหงอยๆ

“ในเมื่อทีตกลงกันแล้ว งั้นก็เริ่มตั้งแต่วันนี้เลย ประมาณหนึ่งอาทิตย์ก็น่าจะรู้แล้วว่าตัวเองชอบงานนี้ไหม”

ในขณะนี้หมิงอี๋หานก็ตอบไปคำหนึ่ง

“แต่ถ้าเสี่ยวเฟิงนายเจองานที่ไม่ชอบ ก็สามารถจบงานล่วงหน้าได้ ไม่ต้องทนไปเรื่อยๆ ถึงแม้นายจะไม่ชอบทุกงานก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ๆเลี้ยงนายเอง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+)