พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว บทที่ 308 กรมคลัง

“อะไรนะ? ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าปิดล้อมไว้ชั่วคราวหรือ?” เฟิ่งชิงหัวกล่าวถามด้วยเสียงเข้ม

“นอกเหนือจากนี้บ่าวไม่ทราบ บ่าวได้ยินเพียงเท่านั้นเองก็รีบมารายงานท่านแล้ว ท่านรีบไปขอร้องท่านอ๋อง ขอร้องให้เขาอย่าปลดท่าน หากเขาทำตามคำสั่งของฝ่าบาทจริงๆ งั้นท่านก็จะถูกจับไปที่กรมคลังเช่นกัน”

เฟิ่งชิงหัวมองดูสายตาของม่านเฉ่าก็เหมือนกับมองดูคนไร้สติเลย: “สมองเจ้ามีหลุมหรือไง ในเมื่อจ้านเป่ยเซียวรับราชโองการแล้ว ย่อมแน่นอนว่าจะดำเนินการตามรายละเอียดในราชโองการ นั่นเป็นถึงท่านพ่อแท้ๆ ของเขาเชียวนะ ฮ่องเต้ที่อยู่เหนือผู้คนนับหมื่นๆ คน เจ้าให้ข้าไปขอร้องลูกชายของเขา เจ้าคิดว่าจะมีประโยชน์เหรอ? หากจ้านเป่ยเซียวไม่ได้รับปากที่จะรับราชโองการอย่างมีความสุขเช่นนี้?”

“แต่ว่า แต่ว่า หากท่านอ๋องรับปาก งั้นท่านก็ไม่ใช่พระชายาท่านอ๋องเจ็ดอีกต่อไป งั้นต่อไปใครจะมาปกป้องท่าน?” ม่านเฉ่าคิดแต่เพียงว่าตนเองจะต้องถูกไล่ออกจากจวนอ๋องด้วยกันกับเฟิ่งชิงหัว จับไปสอบสวนที่กรมคลัง ก็เลยหน้ามืดไปหมดเลย

ก็ไม่ใช่จะบอกว่าม่านเฉ่ามีความรักต่อเจ้านายครึ่งทางผู้นี้มากน้อยเท่าไร เพียงแต่เหตุผลที่ต้นไม้หักโค่นก็ย่อมกระจัดกระจายนางก็เข้าใจอย่างชัดเจนมาก เมื่อเฟิ่งชิงหัวถูกปลด งั้นสิ่งที่มารับไม้ต่อนางก็เป็นความโชคร้ายที่ต้องถูกคนของกรมคลังจับไปพร้อมกัน สัญญาไถ่ตัวของนางยังอยู่ที่จวนเฉิงเซี่ยงอยู่เลย

เฟิ่งชิงหัวครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่: “เจ้าแน่ใจว่าทุกคนของจวนเฉิงเซี่ยงทั้งหมดต่างอยู่ที่กรมคลัง?”

“บ่าวแน่ใจ บ่าวได้ยินองค์ชายจิ่งคุยเรื่องนี้กับท่านอ๋องด้วยหูตัวเอง ยังมีแม่ลูกคุณหนูสามที่อยู่ในวังก็ถูกส่งตัวไปยังกรมคลังเช่นกัน ก่อนที่จวนอ๋องจะรับเอาราชโองการไว้ ราชโองการอีกฉบับหนึ่งก็ถูกส่งไปยังจวนเฉิงเซี่ยงแล้ว ในตอนนี้กลัวเพียงว่าไปถึงกรมคลังเรียบร้อยแล้ว”

เฟิ่งชิงหัวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ลุกขึ้นยืน รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างเร็ว แล้วเลือกม้าหนึ่งตัวควบมุ่งไปทางด้านของกรมคลังทันที

ตอนที่เฟิ่งชิงหัวรีบเร่งไปถึงหน้าทางเข้าหลักของกรมคลัง พอดีเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังถูกพลตระเวนต้อนไล่ให้เดินเข้าไปด้านใน นางจดจำได้ในหลายใบหน้า

ก้าวเท้าเข้ามา สีหน้าบนใบหน้าก็ไม่มีท่าทางนอบน้อมเหมือนเช่นแต่ก่อนที่เคยมองเฟิ่งชิงหัวนานแล้ว จากนั้นกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเย็นชาว่า: “ข้าก็ว่าเป็นใครกันที่เหิมเกริมเช่นนี้ กล้ามารบกวนการปฏิบัติงานของคนกรมคลัง ยับยั้งทหารทางการจัดการคดี

เมื่อคำพูดออกจากปากไปสายตาของคนรอบด้านต่างพากันมองมายังเฟิ่งชิงหัว สีหน้าซับซ้อนเป็นพิเศษ

ด้านนอกกรมคลังเนื่องจากการควบคุมตัวของฝูงคนจวนเฉิงเซี่ยงก็เลยมีชาวบ้านกลุ่มใหญ่มาห้อมล้อมไปนานมากแล้ว ได้ยินคำพูดของใต้เท้าถังก็เริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา

“ที่แท้นี่เป็นพระชายาท่านอ๋องเจ็ดหรือนี่ ได้ยินว่านางอวดดีมาโดยตลอด ก่อนหน้านี้แม้แต่ท่านอ๋องสิบสองก็ยังกล้าลงมือได้”

“เจ้าไม่ได้ยินหรือว่าใต้เท้าท่านนี้บอกว่านางเป็นหญิงหม้ายที่ถูกทิ้ง จะว่าไปเป็นเพราะเรื่องของครอบครัวของเฉิงเซี่ยง ก็เลยถูกท่านอ๋องเจ็ดปลด”

แต่ว่าเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ หักกระดูกก็ยังมีเส้นเอ็นเชื่อมไว้อยู่ ยังไงก็เป็นการเชื่อมสมรส

ไม่เป็นที่โปรดปรานก็ช่างเถอะ นี่เพิ่งจะระยะเวลาสั้นๆ ไม่ถึงหนึ่งเดือนก็ถูกปลดเสียแล้ว ท้องยังไม่ได้มีการเคลื่อนไหวอะไรเลย ไม่มีที่พึ่งพาแม้แต่นิด

“แม้ว่าในท้องจะมีการเคลื่อนไหวแล้วจะทำอะไรได้ ก็เพียงแค่ประมาณว่าทิ้งแม่แล้วเอาลูกไว้เท่านั้น หรือให้ดื่มยาไปให้จบสิ้นกันไปเลย ฐานะของท่านอ๋องเจ็ดสูงศักดิ์ ยังจะหาผู้หญิงให้กำเนิดบุตรคนหนึ่งไม่ได้เชียวหรือ? เพียงแต่ก็เป็นแค่ลูกสาวของขุนนางต้องโทษ”