ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5006 ไม่มีช่องว่างให้โจมตีได้2

ต้วนลี่เย่ตอบว่า: "เด็กที่เล็กเกินไปยังขนาดการควบคุมตัวเอง หากปล่อยให้พวกเขาไปร่ำเรียนในโรงเรียนสังคม ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะพูดผิดทำผิดอย่างมากมาย ฉะนั้นองค์กรพั่วชิงจะทำการสอยภายในให้พวกเขาก่อน โดยสั่งสอนวิชาความรู้ให้พวกเขาไปพลาง ก็ขอให้พ่อแม่ของพวกเขาเสริมความตระหนักในเรื่องการรักษาความลับอย่างต่อเนื่อง พอหลังจากที่เด็กเริ่มออกไปเรียนมัธยมปลายข้างนอก ก็จะเริ่มให้พวกเขากินยา ทำให้พวกเขามีพิษอยู่ในร่างกาย เพื่อจะได้แน่ใจว่าควบคุมได้"

พูดจบ ต้วนลี่เย่กล่าวอีกว่า: "เพียงแต่เงินเดือนและสวัสดิการของพวกเขาดีกว่าทหารม้ากล้ามาก ประการแรกคือไม่ต้องลำบากลำบนฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ อีกประการหนึ่งก็คือไม่ต้องกินยาแก้พิษอาทิตย์ละครั้ง และก็เหมือนกันกับฉัน ที่กินครึ่งปีละหนึ่งครั้ง อีกทั้งถ้าหากพวกเขาเรียนดีและยังมีความรู้ความสามารถเพียบพร้อมจริงๆ ในอนาคตหลังจากรับช่วงต่อกิจการแล้ว ก็จะสามารถทำงานเป็นคนชนชั้นสูงได้ กระทั่งมีสถานะเป็นผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงก็สามารถใช้ชีวิตในสังคมได้ ปัจจัยในการดำรงชีวิตก็จะดีกว่าทหารม้ากล้าอย่างมาก"

เย่เฉินฟังถึงจุดนี้ ก็เข้าใจในทันที

ก็ถึงขนาดที่พวกเขาสามารถไถ่ตัวเองได้ หลังจากไถ่ตัวแล้ว องค์กรพั่วชิงก็จะให้เงินทุนจำนวนมากแก่พวกเขา ทำให้พวกเขากับครอบครัวของพวกเราสามารถดำรงชีพได้ตลอดชีวิต เพียงแต่ยังเป็นเงื่อนไขเดิม คือไม่คุกคามไปถึงความปลอดภัยขององค์กรพั่วชิง

ต้วนลี่เย่ก็กล่าวอีกว่า: "เพราะว่ามีกฎระเบียบเช่นนี้ ทหารม้ากล้าแต่ละคนต่างก็พยายามที่จะมีลูกสามคน กระทั่งทวีคูณสามคนไปอีก และลูกของแต่ละคนก็ถูกส่งไปเรียนหนังสือ และต่างก็ถูกพ่อแม่พี่ชายพี่สาวปลูกฝังให้มีความรู้สึกในการรับผิดชอบอย่างมากมาตั้งแต่เด็ก ทำให้พวกเขาตระหนักตั้งแต่อายุยังน้อยว่าตนเองแบกรับภารกิจในการเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของทั้งครอบครัว ฉะนั้น เด็กเหล่านี้เกือบทั้งหมดต่างเป็นเด็กเรียนเก่ง พอเข้าสังคมก็เป็นระดับเด็กอัจฉริยะ หากคนเหล่านี้จะแต่งงานกับใครหรือใครจะแต่งงานด้วยก็ไม่ต้องแปลกใจ บางทีอาจจะเป็นสามีภรรยาของมหาเศรษฐีคนไหน