ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5009 เหมือนกันกับตนเอง2

เย่เฉินถามเขาว่า: "แล้วคุณล่ะ?"

ต้วนลี่เย่กล่าวอธิบายว่า: "คืนนี้ฉันจะอยู่ที่เหมืองแร่ทองแดง ควบคุมทหารม้ากล้ากินยา แล้วก็ควบคุมทหารหน่วยกล้าตายกินยา หลังจากที่แน่ใจว่าทุกคนกินยาตามปกติ ก็เกือบจะรุ่งสางแล้ว"

"โอเค" เย่เฉินพยักหน้าแล้วกล่าวว่า: "เช่นนั้นฉันก็จะเข้าไปด้วยกันกับคุณ!"

พูดจบ เย่เฉินก็ถามอีกว่า: "ยาแก้พิษที่คุณเอามาด้วยล่ะ?"

ต้วนลี่เย่ชี้ไปยังตู้เสื้อผ้าที่อยู่มุมห้อง แล้วกล่าวว่า: "ยาแก้พิษอยู่ในตู้ครับ"

เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวว่า: "คุณไปเอายาแก้พิษออกมา"

เย่เฉินจำได้ทันทีว่า ส่วนประกอบนี้ ประกอบด้วยปราณทิพย์ที่น้อยอย่างมาก ถึงแม้จะมีเพียงน้อยนิด แต่เย่เฉินก็ยังคงรับรู้ถึงการมีอยู่ของปราณทิพย์ได้อย่างชัดเจน

นี่จึงทำให้เย่เฉินรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย ดูเหมือนว่า คนที่กลั่นยาแก้พิษนี้ จะสามารถควบคุมปราณทิพย์ได้เหมือนกันกับตัวเอง!

ปราณทิพย์ในยาแก้พิษมีน้อยมาก ถึงแม้ว่านี่จะสามารถทำให้เย่เฉินชี้ขาดได้ว่า คนที่กลั่นโอสถก็จะต้องเชี่ยวชาญปราณทิพย์ด้วย แต่เย่เฉินก็ไม่สามารถคาดเดาผลการฝึกฝนของอีกฝ่ายผ่านยาเม็ดได้

ถึงอย่างไร ฤทธิ์ของยาแก้พิษค่อนข้างต่ำเกินไปจริงๆ เย่เฉินรู้สึกว่า ประโยชน์สูงสุดของมัน ไม่สามารถระงับยาพิษในร่างกายของผู้ที่กินได้ แต่ดูเหมือนว่าประโยชน์ของพิษภายในร่างกายที่จะส่งสัญญาณไม่ให้รีบโจมตีชั่วคราว

ถ้าหากองค์กรพั่วชิงกระจายไปทั่วทั้งโลก มีฐานทัพทหารหน่วยกล้าตายสิบแห่ง เช่นนั้นเมื่อรวมกับทหารหน่วยกล้าตาย ครอบครัวทหารหน่วยกล้าตาย