ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5095 ห่วงโซ่หลักฐานที่ครบถ้วน1

“ไม่จำเป็นต้องลำบากเลย” หลินหว่านเออร์ยิ้ม : “ถ้าหากฉันจำไม่ผิด บรรพบุรุษของนายหญิงของชิวอิงซานก็อยู่ที่เมืองจินหลิง พวกเขาคงจะมีอสังหาริมทรัพย์อยู่ที่เมืองจินหลิง ฉันไปหาเขายืมที่พักเป็นการชั่วคราวก็ได้”

ทันใดนั้นผู้อาวุโสก็เอ่ยขึ้น : “พี่อิงซาน! เขาชอบการซื้ออสังหาริมทรัพย์ไปทั่วทุกแห่งมากที่สุดแล้ว หลายปีก่อนก็ซื้อที่ที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ส่วนที่ติดทะเลเอาไว้ และต่อมาก็ซื้อทั่วทั้งประเทศ และทั่วโลกเอาไว้อีกไม่น้อย ไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ผมได้ยินเขาพูดว่าเขามีอสังหาริมทรัพย์ทั่วโลกก็ประมาณห้าพันกว่าที่ เมืองจินหลิงเป็นของบรรพบุรุษภรรยาเขา ที่นั่นก็คงจะมีอสังหาริมทรัพย์อยู่ไม่น้อย”

หลินหว่านเออร์พยักหน้าลง : “ก่อนที่ตระกูลชิวยังไม่แยกตัวออกมา เป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ส่วนที่ติดทะเลที่แท้จริง หลังจากที่แยกออกมาแล้วถึงแม้ว่าตัวเลขบนหน้ากระดาษจะตกลงมาบ้าง แต่ความจริงแล้วทรัพย์สินที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ส่วนที่ติดทะเลนั้นก็ยังคงไม่มีใครมาเทียบได้”

ว่าแล้ว เธอก็เอ่ยพูดขึ้นกับผู้อาวุโส : “คุณโทรหาเขา โทรติดแล้วฉันจะพูดกับเขาเอง ครั้งนี้ฉันมาหัวเซี่ยเส้นทางคดเคี้ยว ไปถึงแต่ละที่ก็จะเปลี่ยนโทรศัพท์มือถือหนึ่งเครื่อง โทรศัพท์มือถือเครื่องสุดท้ายก่อนหน้าที่จะมาถึงเย่นจิงก็หายไปแล้ว”

“ครับ!”ผู้อาวุโสเอ่ยขึ้นอย่างไม่ต้องคิด : “ผมจะโทรหาเขาเลย!”

หลินหว่านเออร์หัวเราะออกมาเล็กน้อย แล้วเอ่ยขึ้น : “บุคคลที่สูงส่งนี่ฉันไม่กล้าเป็นหรอกค่ะ”

น้ำเสียงของชิวอิงซานที่อยู่ในสายนั้นเอ่ยถามขึ้นทั้งตกใจทั้งดีใจ : “คุณหนู?! ใช่ไหม?!”

หลินหว่านเออร์อืมตอบกลับไป พลางเอ่ยขึ้นนิ่งๆ : “ฉันเอง”

“พระเจ้า!” ชิวอิงซานร้องขึ้นด้วยความตกใจ : “คุณหนู ทำไมคุณหนูถึงไปอยู่ที่จือต้งทางนั้นได้?”