ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5096 ห่วงโซ่หลักฐานที่ครบถ้วน2

ชิวอิงซานรีบเอ่ยขึ้นมา : “ได้ครับคุณหนู! ผมจะจัดการให้เลย!”

หลินหว่านเออร์ : “ใช่แล้ว บอกกับลูกน้องของคุณว่าฉันเป็นหลานสาวห่างๆของคุณ อยากจะมาเรียนมหาวิทยาลัยที่เมืองจินหลิง ดังนั้นคุณถึงได้เอาบ้านให้ฉันยืมพักเป็นการชั่วคราวก่อน”

ชิวอิงซานเอ่ยพูดขึ้นอย่างเคารพนอบน้อม : “ครับคุณหนู”

หลินหว่านเออร์เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง : “แล้วก็ฉันอยากจะหามหาวิทยาลัยที่จินหลิงลองเรียนดูจริงๆ ตอนนี้ฉันเองก็กำลังอยู่ในช่วงอายุที่ต้องเรียนมหาวิทยาลัยแล้วด้วย คุณพอมีแหล่งบ้างไหมคะ?”

“มีครับ มีอยู่แล้ว!” ชิวอิงซานว่า : “ตอนนั้นผมมีบริจาคเงินห้าร้อยล้านให้กับมหาวิทยาลัยจินหลิง วิทยาเขตใหม่ครึ่งหนึ่งเป็นที่ผมบริจาคสร้างขึ้นทั้งนั้น ถ้าหากคุณไม่รังเกียจ ผมก็สามารถจัดให้คุณไปเรียนที่มหาวิทยาลัยจินหลิงได้ ที่นี่ก็คือมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดที่จินหลิงและทั้งมณฑลอีกด้วย”

หลินหว่านเออร์ยิ้มและโพล่งพูดออกมาทันที : “ถ้าหากสามารถหาครอบครัวที่แซ่หลินได้ ก็ชื่อหลินเสี่ยวหว่านแล้วกัน ถ้าหากหาไม่เจอ ก็ชื่อหว่านเอ๋อร์อะไรก็ได้”

“ไม่มีปัญหาครับ!” ชิวอิงซานโพล่งออกมา : “ผมจัดการให้เลยครับ”

หลินหว่านเออร์เอ่ยขึ้น : “ถ้าอย่างนั้นฉันยังไม่ไปที่เมืองจินหลิงในวันนี้แล้วกัน ไปที่มาเลเซียก่อน”

หลินหว่านเออร์ชัดเจนเป็นอย่างมาก ในเมื่อตัวเองเตรียมที่จะใช้สถานะของนักเรียนแลกเปลี่ยน ใช้ชีวิตที่เมืองจินหลิงอย่างเปิดเผย ไปเรียนหนังสือที่มหาวิทยาลัยจินหลิง หลังจากนั้นก็รอเย่เฉินปรากฏตัวขึ้นโดยที่ไม่ต้องลงแรง เช่นนั้นก็จำเป็นต้องเตรียมห่วงโซ่หลักฐานเอาไว้ให้ครบถ้วนก่อนล่วงหน้า

อย่างน้อย ตัวเองจะต้องได้รับสถานะใหม่ของมาเลเซีย นั่งเครื่องจากมาเลเซียมายังหัวเซี่ย เสร็จสิ้นบันทึกเข้าประเทศอย่างเป็นทางการ