ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5103 กลับประเทศ 3

เซียวชูหรันรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไมแม่จึงเรียกอีกฝ่ายว่าหัวหน้าฝ่ายเฉิน

เวลานี้ ผู้หญิงคนนั้นรีบกล่าวว่า : "เฮ้ คุณดูตัวเองสิ ฉายาของเราในกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ อย่าเรียกออกมาสิ มันไม่เป็นมงคลเลยนะ"

หม่าหลันจึงได้สติกลับมา และรีบกล่าวว่า : "ถูกต้องๆๆๆ ใช่ๆๆ!"

พูดจบ เธอจึงรีบพูดกับเซียวชูหรันว่า : "ชูหรัน ท่านนี้คือป้าเฉิน เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแม่ในกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ ในเวลานั้นเธอเป็นพี่สาวคนโตในห้องขังของเรา เราจึงเรียกเธอว่าหัวหน้าฝ่ายเฉิน!"

เซียวชูหรันก็ไม่ได้คิดมาก ถึงแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายติดคุกเพราะอะไร แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูดี อีกทั้งยังพูดจาอย่างเหมาะสม คิดๆ ดูแล้วก็คงไม่ได้มีโทษฐานที่เลวร้ายอะไร ด้วยเหตุนี้ในใจจึงไม่ได้คิดอะไรมาก

มิหนำซ้ำ เธอก็รู้ว่าการพูดถึงเรื่องในคุกของคนอื่นมันไม่เหมาะสม ดังนั้นจึงรีบหยุดอยู่ตรงนี้ เพื่อยกเลิกคำถามนี้

หัวหน้าฝ่ายเฉินกล่าวอำลาทันที เธอเพิ่งจะจากไป เฟ่ยเข่อซินก็เข้ามา กล่าวทักทายคนทั้งสอง : "ชูหรัน อาจารย์เย่!"

ชูหรันคาดไม่ถึงว่าเฟ่ยเข่อซินจะมา จึงถามด้วยความประหลาดใจ : "เข่อซิน คุณมาได้ยังไง?"

เฟ่ยเข่อซินยิ้มและกล่าวว่า : "มาส่งพวกคุณไง เดิมทีฉันอยากตามพวกคุณไปที่หัวเซี่ยสักสองสามวัน แต่ช่วงนี้มีเรื่องหลายเรื่องให้ยุ่งจนตัวเป็นเกลียว ดังนั้นจึงมาส่งพวกคุณแทน!"

หม่าหลันมองเฟ่ยเข่อซินอย่างตกตะลึง จึงหลุดพูดออกมาว่า : "คุณ......คุณใช่เอ่อ......เอ่อ......เอ่อใช่คุณหนูตระกูลเฟ่ยใช่ไหม?!"