ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5105 มาถึงจินหลิง 2

พูดจบ เขายังกล่าวกับเฟ่ยเข่อซินอีกครั้ง : "คุณหนูเฟ่ยครับ เมื่อเสร็จสิ้นการตรวจเช็กความปลอดภัยแล้ว คุณไม่ต้องส่งถึงด้านในหรอก คุณรีบกลับเถอะ"

เฟ่ยเข่อซินยังอาลัยอาวรณ์ในใจ แต่ยังคงยิ้มและพยักหน้า กล่าวว่า : "เช่นนั้นอาจารย์เย่ ชูหรัน คุณน้าหม่า ขอให้พวกคุณมาดีไปดีนะคะ"

หม่าหลันกล่าวทันทีว่า : "ไอ๋หยา ฉันได้ยินเขาว่ากันว่า นั่งเครื่องบินอย่าพูดว่าไปดี หากไปดีตามลมเครื่องบินจะตก ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือหลอก"

เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า : "แม่ครับ อย่าฟังคำพูดไร้สาระของพวกเขาเลย เครื่องบินต้องบินทวนลมตอน Take Off เท่านั้น พอขึ้นฟ้าฌข ต้องไปดีตามลมจึงจะบินเร็วขึ้น เดิมทีแล้ว 10 ชั่วโมงถึง แต่ถ้าไม่แน่ว่า 8 ชั่วโมงก็อาจจะถึงแล้ว"

"อย่างนี้เอง......" หม่าหลันกล่าวพึมพำ : "เมื่อตอนที่ฉันมาอเมริกาครั้งที่แล้ว เฉียนหงเย่นจึงกล่าวในกลุ่มเพื่อนของฉันว่ามาดีไปดี ฉันยังด่าอยู่ในใจตลอดทางญฝ ดูเหมือนว่าฉันจะเข้าใจเธอผิดซะแล้ว"

เย่เฉินเพียงแค่หัวเราะออกมา จากนั้นก็เตรียมไปตรวจเช็กความปลอดภัยด้วยกันกับหม่าหลันและเซียวชูหรัน

หลังจากกล่าวลาเฟ่ยเข่อซินแล้ว ทั้งสามคนก็ผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยและศุลกากร จากนั้นก็ตรงไปขึ้นเครื่องโดยตรงจากประตูด้านนอกอาคาร VIP

หม่าหลันเดินไม่สะดวก ทางสนามบินยังส่งเจ้าหน้าที่สองคนมาคอยช่วยโดยเฉพาะ

บนเครื่องบิน ป้าหลี่ หลี่เสี่ยวเฟินและคลอเดียเห็นพวกเย่เฉินทั้งสามคนขึ้นเครื่องบินมา ทั้งหมดรีบลุกขึ้นเพื่อทักทาย โดยเฉพาะหลี่เสี่ยวเฟินและคลอเดีย เมื่อเห็นเย่เฉิน ก็ต่างพูดพร้อมกันด้วยความเขินอาย : "พี่เย่เฉิน"