ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5124 ยังมีความยุติธรรมอยู่ไหม? 2

เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า: “พวกมันต้องแสดงอยู่แล้ว ทั้งหมดนี้มีพล็อตเรื่อง แถมยังเป็นการแสดงที่ฝึกมาก่อนล่วงหน้าด้วย!”

และในเวลานี้ เฉียนหงเย่นที่อยู่ในไลฟ์สดก็ไม่ได้รีบแขวนลิงก์สินค้าเช่นกัน หลังจากช่วยสามีเช็ดทำความสะอาดเสร็จอย่างใจเย็นแล้ว เธอถึงจะพูดอย่างทอดถอนใจว่า: “อันที่จริงถ้าเกิดสามีและลูกชายฉันไม่เป็นอัมพาต ฉันก็ไม่อยากหาเงินจากเพื่อน ๆ แฟนคลับหรอกค่ะ ผ้าขนหนูประเภทนี้ ออเดอร์หนึ่งฉันก็ได้ค่าคอมมิชชั่นแค่สองหยวนเท่านั้น ถ้าเกิดฉันขายได้สามพันออเดอร์ น่าจะได้กำไรประมาณหกพันหยวน หกพันหยวนฟังดูเหมือนเยอะมาก ๆ แต่ว่าทั้งคนแก่และเด็กในบ้านฉันยังรอกินข้าวอยู่ สามีและลูกชายยังต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลด้วย ค่าใช้จ่ายต่อวันไม่ได้มีเพียงแค่นี้เท่านั้น เพราะฉะนั้นเพื่อน ๆ แฟนคลับก็ถือซะว่าเป็นการช่วยเย่นจื่อนะคะ ไม่ว่ายังไงพี่ ๆ ก็ต้องซื้อของอย่างผ้าขนหนูอะไรพวกนี้อยู่แล้ว ในเมื่อเป็นแบบนี้ จะดีกว่าหากซื้อกับเย่นจื่อ ถือซะว่าเป็นการถวายน้ำใจแห่งความรักให้เย่นจื่อ เย่นจื่อขอขอบคุณทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ”

เมื่อหม่าหลันได้ยินเช่นนี้ จึงด่ากราดอย่างโกรธเกรี้ยว: “แม่งเอ๊ย ขืนยังไม่หยุดดู ฉันต้องอ้วกแตกแน่! อีนังเฉียนหงเย่นนี่มันแม่งแสดงละครเก่งจริง ๆ เลยนะ”

และในเวลานี้ เฉียนหงเย่นที่อยู่ในไลฟ์สดก็หยิบโทรศัพท์อีกเครื่องหนึ่งขึ้นมา แล้วเอ่ยปากพูดว่า: “เพื่อน ๆ แฟนคลับคะ งั้นฉันจะแขวนลิงก์สินค้าตอนนี้แล้วนะคะ ทุกคนต้องรีบแย่งกันนะ สาม สอง หนึ่ง ลิงก์มา!”

หม่าหลันพูดบ่นพึมพำ: “ผ้าขนหนูนั่นไม่มีแม้กระทั่งแบรนด์ ยังจะขาย 5 ผืน 99 หยวนอีก ฉันเคยเห็นผ้าขนหนูผ้าฝ้ายแบรนด์อื่นที่ระดับสูงกว่านี้ก็ราคานี้เหมือนกัน มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะซื้อกับมัน!”

หลังจากพูดจบ เธอก็พึมพำอีกว่า: “ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าแกจะขายเจ้าสิ่งนี้ออกไปได้สักกี่ออเดอร์เชียว!”