พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา
ฉู่เนี่ยนซีก้าวเข้าไปในเรือนของเย่เฟยหลี เพิ่งจะเข้าไปในห้อง ก็เห็นผู้หญิงที่ใส่ชุดกระโปรงสีเหลืองคนหนึ่ง ม้วนผมอย่างสวยงาม แล้วเดินออกมาด้วยท่าทางที่สง่างาม คนนี้ก็คือซ่างกวนเย็นนั่นเอง
ส่วนเหลียงหยวนที่เมื่อกี้ได้ห้ามตัวเองนั้น ตอนนี้ก็ยืนอยู่ในห้อง กำลังมองนางด้วยสายตาที่เย็นชา มือกำลังวางอยู่บนด้ามดาบ เหมือนกับว่าถ้านางจะลงมืออะไร ดาบเล่มนั้นก็จะชักออกมาทันที
ฉู่เนี่ยนซีแอบถอนหายใจออกมา ดูเหมือนว่าต่อมายังต้องใช้เวลาหน่อย
ซ่างกวนเย็นเห็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยของสี่พี่น้องตระกูลหยูที่อยู่ข้างหลัง มีความสงสัยพาดผ่านในสายตา แต่ไม่นานก็จางหายไป ค่อยๆพูดว่า"ห้าวันนี้ พี่สาวไม่เคยที่จะกลับจวน น้องยังนึกว่าพี่สาวทิ้งท่านอ๋องแล้วเลย"
"เจ้าใช้ฐานะที่เป็นพระชายารอง ในการครอบครองทหารทั้งหมดในจวนอ๋องหลี แถมยังใช้วิธีไม่ให้ข้าในฐานะที่เป็นพระชายาเข้าจวน เจ้าในฐานะแค่เมียน้อย แต่กลับครอบครองทหารขององค์ชายในมือ ตกลงคิดจะทำอะไร?"
ซ่างกวนเย็นเหล่ตา"พี่สาวต้องพิจารณาให้ดีก่อนค่อยพูดนะ"
"ข้าไม่มีน้องสาวอย่างเจ้า"ฉู่เนี่ยนซีจัดระเบียบปิ่นปักผมที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อยเพราะการเร่งเดินในเมื่อกี้นี้ ท่าทีดูสง่างาม
คำพูดยังพูดไม่จบ นางก็เดินข้ามซ่างกวนเย็นโดยตรง และเดินเข้าไปในห้องโดยไม่พูดอะไร
องครักษ์หลายคนที่เดิมอยู่ในห้องจะห้าม แต่ล้วนถูกหยูตงและหยูซีตีจนถอย พวกเขาเลยต้องถอยไปข้างหลังของซ่างกวนเย็น ทันใดนั้นบรรยากาศก็ตึงเครียดมาก เหลียงหยวนเห็นเช่นนี้ ขมวดคิ้วทันที มีความกังวลพาดผ่านในสายตา ทันใดนั้นก็บังอยู่ข้างหน้าของฉู่เนี่ยนซี"พระชายา ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆเจ้าจะมาก่อเหตุได้นะ"
หยูเป่ยและหยูหนานมองหน้าเข้าหากัน เหมือนรอฉู่เนี่ยนซีสั่งอยู่
"หลบไป!"สายตาของฉู่เนี่ยนซีเย็นชามาก ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความรำคาญ
เหลียงหยวนชักดาบทันที ใบหน้าไม่สงบเหมือนเดิม ตวาดว่า"เจ้านี่ช่างบังอาจนะ!"
"ทำตัวก้าวร้าวต่อคนที่ตำแหน่งสูงกว่า ตกลงใครบังอาจกันแน่!"ฉู่เนี่ยนซีกวาดมองไปที่หยูเป่ยและหยูหนานทีหนึ่ง"ห้ามเขาเอาไว้!ไม่มีคำสั่งของข้า ห้ามใครก้าวเข้ามาในห้องนี้แม้แต่ก้าวเดียว!"
หยูเป่ยและหยูหนานได้รับคำสั่ง ก็รีบไปห้ามเหลียงหยวน และดันเขาออกจากห้องได้สำเร็จ
"ถ้าเจ้ากล้าแตะต้องท่านอ๋องแม้แต่นิด ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าแน่ๆ!"เหลียงหยวนต่อสู้กับสองคนนั้นไปด้วย และตวาดใส่ฉู่เนี่ยนซีไปด้วย
ฉู่เนี่ยนซียิ้มมุมปากอย่างเหยียดหยาม เสี่ยวเถารีบปิดประตูทันที
ซ่างกวนเย็นตามอยู่ข้างหลังคิดจะเข้ามา แต่กลับถูกหยูซีถือฝักดาบห้าทเอาไว้ ค่อยๆพูดว่า"พระชายารองซ่างกวนอย่าเสียมารยาทนะ"
สี่พี่น้องตระกูลหยูไม่ใช่ฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกันหมด แต่เนื่องจากหยูซีมีแผลเป็นอยู่หน้าผากข้างขวา จึงมีจุดเด่นมากที่สุด
เมื่อก่อนที่เป็นองครักษ์มืดส่วนใหญ่ปิดหน้าไว้ ตอนนี้กลายเป็นองครักษ์ใกล้ชิด ไม่ได้ใส่ผ้าปิดหน้า แผลเป็นเลยดูมีความอาฆาต ซ่างกวนเย็นตกใจจนถอยลงไปก้าวหนึ่ง
ดวงตาที่สวยงามปรากฏความรังเกียจและความโกรธขึ้น น้ำเสียงที่อ่อนโยนก็มีความแค้นเพิ่มขึ้น"อย่านึกว่าเจ้าเป็นคนของพระชายาก็จะห้ามข้าได้!"
หยูซียังคงเป็นสีหน้าที่ใจเย็น"นอกจากท่านอ๋องแล้ว พระชายาก็คือเจ้านายของจวนอ๋องนี้ ข้าขอเตือนพระชายารองซ่าวกวนว่าให้ชะโงกดูฐานะตัวเองด้วย เพราะยังไงคำเรียกของท่านยังมีคำว่ารองอยู่เลย"
"เจ้า......"
ซ่างกวนเย็นโมโหมาก แต่เนื่องจากฝีมือของหยูซี นางก็มีแต่ต้องโมโหอย่างเดียว
ฉู่เนี่ยนซีหยิบเข็มเงินขึ้นมา หัวเราะเย็นชาต่อนาง"เจ้าไม่ต้องห่วง จะไม่เกิดอะไรขึ้นแน่นอน"
ซ่างกวนเย็นกัดฟันและส่งสายตาสะกิดข้างๆ องครักษ์หลายคนเมื่อกี้นี้ก็รีบลงมือ ต่อสู้กับพี่น้องตระกูลหยู
ฉู่เนี่ยนซีไม่สนใจเสียงต่อสู้ที่อยู่ข้างนอก ใจเย็นลง แล้วแกะผ้าพันในแขนซ้ายของเย่เฟยหลีลงอย่างเงียบๆ หลังจากทำความสะอาดห้อเลือดอย่างง่ายๆแล้ว ก็เริ่มใช้เข็มถอนพิษรอบแรก
ไม่ว่านี่เป็นพิษพิเศษจากถิ่นไหน ขอให้ไม่ปล่อยให้สารพิษแพร่หลาย ปกปิดหัวใจเอาไว้ อย่างอื่นล้วนสามารถวางแผนได้ในระยะยาว
หลังจากผ่านไปไม่ถึงหนึ่งก้านธูป เย่เฟยหลีที่ไม่มีสติอยู่นั้น อยู่ๆก็สะดุ้ง แล้วไอออกมาอย่างแรง
ฉู่เนี่ยนซีโล่งใจลง เอาเข็มเงินออก แล้วยื่นน้ำอุ่นชามหนึ่งไปให้ พูดด้วยเสียงที่เย็นชา"กินลงไปสิ"
เสี่ยวเถารีบประคองเย่เฟยหลีนั่งขึ้นมา และวางหมอนหลายอันไว้หลังเอวของเขา
เย่เฟยหลีฟื้นสติกลับมา รับน้ำอุ่นมาด้วยจิตสำนึก เพิ่งจะเข้าปาก ถึงสังเกตได้ว่าคนที่อยู่ข้างเตียงคือฉู่เนี่ยนซี
ทันใดนั้น สายตาของเขาก็เย็นชาลง วางชามไว้ข้างๆ"เจ้ามาทำอะไร?"
"คนของจวนอ๋องหลีโง่หรือหัวโดนประตูหนีบกันเนี่ย เหตุใดถึงล้วนมาถามข้าเช่นนี้?ข้าในฐานะที่เป็นพระชายา กลับจวนยังต้องแจ้งด้วยหรือ?"
ระหว่างที่พูด นางก็เอียงร่างจะไปเอาเข็มอันสุดท้ายบนไหล่ซ้ายของเขาออก
อาจเป็นเพราะโดนพิษ สติและกระทั่งการดมยังเกิดปัญหาเลย ตอนที่ฉู่เนี่ยนซีพิงตัวเข้ามา เย่เฟยหลีกลับรู้สึกว่า กลิ่นหอมของยาที่บางๆบนร่างกายของนาง ทำให้คนรู้สึกสดชื่นมาก
แต่ความรู้สึกประหลาดที่ตามมาทำให้เขาเลิกความคิดที่บ้าคลั่งนี้ทันที วินาทีที่ฉู่เนี่ยนซีเพิ่งโดนเข็มเงินที่อยู่บนไหล่ของเขา เย่เฟยหลีก็จับข้อมือของนางเอาไว้ทันที สีหน้าเย็นชามาก
ฉู่เนี่ยนซีลองดิ้นรน แต่กลับไม่สำเร็จ แอบทอดถอนใจว่าสามีของนางคนนี้ช่างมีแรงจริงๆ
โดนพิษหนักขนาดนี้ยังปฏิกิริยาที่เร็วและแรงที่มากขนาดนี้อีก ดูเหมือนว่า ตั้งแต่เด็กจนโตมา องค์ชายที่ไม่ค่อยเป็นที่โปรดปรานคนนี้ก็มีการฝึกฝนฝีมือการต่อสู้ไม่น้อยเลยนะ
"ข้าได้ช่วยชีวิตเจ้า เจ้าปฏิบัติต่อผู้มีบุญคุณแบบนี้หรือ?"
ฉู่เนี่ยนซีดึงมือด้วยความจนปัญญา แต่ยังคงไม่สำเร็จ
ตอนที่นางกำลังคิดจะใช้มืออีกข้างหนึ่งแอบไปตีจุดชาของเย่เฟยหลีเพื่อช่วยตัวเอง แต่อยู่ๆผู้ชายก็เพิ่มแรงและดึงนางเข้ามาใกล้ตัวเอง
อยู่ๆก็ใกล้เข้ามา ฉู่เนี่ยนซีรู้สึกไม่สบายเลยหงายตัวไปข้างหลัง เพื่อหลบหลีกลมหายใจที่ร้อนแรงของเขา
อ่านนวนิยายออนไลน์ พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา ได้ฟรี
พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี อัปเดตบทล่าสุด บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา ใน th.readeraz.com . ที่ พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา นักแสดงนำชายและหญิงยังคงอยู่ที่จุดสูงสุด ซีรีส์ พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี ชานมเปรี้ยว บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา เป็นซีรีส์นวนิยายที่ดีมาก ดึงดูดผู้อ่านได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา ให้รายละเอียดที่น่าตื่นเต้นแก่ผู้อ่าน เนื้อหาใดที่ผู้เขียน ชานมเปรี้ยว จะนำเรามาที่ บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา ติดตาม พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com.
พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี ชานมเปรี้ยว บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา
นวนิยาย พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี บทที่ 14 เย่เฟยหลีตื่นมา