พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี บทที่ 18 เย่เฟยหลีเป็นไข้
ฉู่เนี่ยนซีอึ้งอยู่กับที่ ตกลงเย่เฟยหลีจะทำอะไรเนี่ย?
อยู่ๆผู้ชายก็ขำออกมา"เชอะ ดูเหมือนว่าข้าคิดเยอะไปแล้ว"
"ยังคงเป็นคนเดิม เพียงแต่วิธีการดีกว่าเดิมมาหน่อย แต่ถึงแม้เป็นเช่นนี้ ก็ฝันไปเถอะว่าข้าจะรักเจ้า"
ได้ยินเช่นนี้ ฉู่เนี่ยนซีมองเขาด้วยความสงสัย เขาใช้กลยุทธ์ชายหล่อในการทดลองนางหรือ?
หากเมื่อกี้นางไม่ได้ใจลอย หรือใช้หมัดต่อยเขาโดยตรง เกรงว่าสิ่งที่เขาจะถามในตอนนี้ก็คือ'นางคือใคร'แล้วนะ
ตกลงเขาโดนพิษจนสมองเสื่อม หรือไม่รู้ว่าหน้าตาของตัวเองหล่อขนาดไหน?
หน้าตาอย่างเขา ถึงแม้เป็นผู้ชายคนหนึ่งก็คงจะอึ้งไปสักสองวินาทีเลยนะ หรือเขานึกว่ามีเพียงฉู่เนี่ยนซีในเมื่อก่อนถึงจะใจลอยในตอนที่เจอกับเขา?
ฉู่เนี่ยนซีแอบกัดฟันเอาไว้ ผู้ชายคนนี้สามารถใช้เวลาไปตรวจสอบคนที่ลอบสังหารเขาได้เลย แต่กลับนำมาสังเกตและทดลองนางสักแล้ว
นางก็ขี้เกียจจะสนใจเขา ลองดึงข้อมือของตัวเองออกมาจากการควบคุมของเขา แต่ล้วนล้มเหลว
นี่ทำให้นางรู้สึกโมโหหน่อยนึง
"เย่เฟยหลี เจ้าจะทำอะไรเนี่ย?ข้าเคยเห็นคนที่หลงตัวเอง แต่ไม่เคยเห็นคนที่หลงตัวเองขนาดนี้ ถ้าเจ้ายังจะมาสงสัยจุดประสงค์ของข้าอีก งั้นเชิญเจ้าเขียนหยังสือหย่าให้เสร็จ รอวันที่เจ้าหายดี เราก็ไปเข้าเฝ้าฝ่ามือพร้อมกัน
ดวงตาที่ดำสนิทของเย่เฟยหลีเหมือนมีอะไรพาดผ่าน ขมวดคิ้วเล็กน้อย แรงบนมือก็เบาลงหน่อย
ฉู่เนี่ยนซีฉวยโอกาสนี้ดึงมือกลับและลุกขึ้นมา
เย่เฟยหลีเห็นท่าทีที่หลบหลีกของนาง หลังจากเงียบขรึมไปสักครู่หนึ่ง ก็ก้มลง ไม่รู้คิดอะไรอยู่
ถ้าฉู่เนี่ยนซีในเมื่อก่อนใกล้ขนาดนี้กับเขา คงพูดไม่ถนัดไปสักแล้ว
ตอนนั้นนางอยากได้ความรักใคร่จากเขามาก แถมยังวางยาให้เขาอีก
แต่ตอนนี้ สายตาของนาง ท่าทางที่ห่างไกลของนาง ล้วนไม่เหมือนเป็นสิ่งที่ปลอมแปลง
หรือว่าเขาเข้าใจผิดนางจริงๆ?อย่างที่นางพูด นางตายใจแล้วจริงๆหรือ?
ความคิดในสมองของเย่เฟยหลียุ่งเหยิงไปหมด ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย
เขาเลยหลับตาไปเลย ตอนที่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก็กลายเป็นท่านอ๋องที่เย็นชาคนนั้นเหมือนเดิม
"จะให้ข้าเตรียมพู่กันและหมึกให้เจ้าหรือเปล่า?"
เย่เฟยหลีรู้สึกว่าปวดหัว โบกมืออย่างหดหู่"แล้วแต่!"
ฉู่เนี่ยนซีมีความสุขมากเลย รู้สึกว่าสามวันนี้ที่ตัวเองไม่หลับไม่นอนถอนพิษให้เขานั้น ก็ได้รับสิ่งตอบแทนแล้ว เลยเอาเข็มเงินลงมาและเก็บไว้ให้ดี จากนั้นเตรียมกระดาษและพู่กันไว้อย่างคล่องแคล่ว
เย่เฟยหลีจับระเบียบเสื้อคลุมที่คลุมอยู่บนไหล่ และประคองแขนของนางเดินไปหน้าโต๊ะอย่างช้าๆ ค่อยๆเขียนหนังสือหย่าสองฉบับให้ดี แล้วถึงเงยหน้ามองนาง
ผู้หญิงคนนี้ ดีใจขนาดนี้เลยหรือ
ถึงแม้ความดีใจของฉู่เนี่ยนซีไม่ได้ระบุบนใบหน้า แต่ดูจากท่าทางที่นางนำหมึกประทับมาให้ แต่เห็นได้ว่านางโล่งใจออกมา
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด ใจของเย่เฟยหลีมีอารมณ์ที่ประหลาดบางอย่างพาดผ่าน รวดเร็วจนตัวเขาเองยังไม่รู้ว่าอารมณ์แบบนี้คืออะไร
ทั้งสองคนลงลายนิ้วมือกัน แล้วฉู่เนี่ยนซีก็กระดาษสองแผ่นแยกกันใส่ไว้ในกระบอกไม้ไผ่ที่ปิดสนิท แล้วถึงพูดว่า"พิษของเจ้าถอนยากจริงๆ แต่เหลียงหยวนเป็นคนที่ฉลาดและทำงานได้รวดเร็ว คาดว่าไม่นานเขาก็จะตรวจสอบต้นกำเนิดได้"
เย่เฟยหลีไม่ได้พูดอะไร เก็บพู่กันไว้อย่างเงียบๆ แล้วประคองโต๊ะเอาไว้ค่อยๆลึกขึ้น ตัวเขายังสั่นทีหนึ่งเลย
ฉู่เนี่ยนซีไปประคองเขาเอาไว้ด้วยจิตสำนึก แต่กลับเห็นว่าริมฝีปากของเขาเหมือนสั่นอยู่ เลยใช้มือไปลองอุณหภูมิของเขา ยังร้อนๆอยู่เลย!
เกิดอะไรขึ้น?สามวันนี้ยังดีๆอยู่ เหตุใดถึงเป็นไข้อย่างกะทันหัน?
เย่เฟยหลีก็รู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย รีบบังคับให้ตัวเองยืนให้มั่นคง กระซิบว่า"น่าจะเป็นหวัด"
บังเอิญว่าเสี่ยวเถาถือยาที่ต้มเสร็จเข้ามา
เย่เฟยหลีนอนลงไปบนเตียงใหม่ ขมวดคิ้วกินยาต้มที่ขมมากชามนั้นลงไปหมด
ฉู่เนี่ยนซีรู้สึกว่ามีตรงไหนผิดปกติ แต่ก็พูดไม่ถูก สัญชาตญาณของนาง ทำให้นางรู้สึกว่า ไข้หวัดของเย่เฟยหลีผิดปกติแน่นอน มีความกังวลอย่างหนึ่งค่อยๆเกิดขึ้น
นางรีบตรวจสอบบาดแผลของเขาอีกครั้งหนึ่ง พบว่าร่างกายของเขาไม่มีความผิดปกติอะไร ในระหว่างที่ฉู่เนี่ยนซีขมวดคิ้วอยู่ ข้างนอกก็มีเสียงของเหลียงหยวนส่งมา
ซ่างกวนเย็นถือขนมชามหนึ่งตามอยู่ข้างหลังของเหลียงหยวน ใบหน้ายังคงเป็นรอยยิ้มที่อ่อนหวานและมีมารยาท
"พี่หลีป่วยใานานขนาดนี้ ไม่ได้กินอะไรแน่เลย ดังนั้นเย็นเอ๋อร์เลยทำขนมมาให้ เจ้าลองชิมดูไหม?"
อ่าน พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี ชานมเปรี้ยว บทที่ 18 เย่เฟยหลีเป็นไข้ ออนไลน์ฟรี
พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นวนิยาย บทที่ 18 เย่เฟยหลีเป็นไข้ ชุดของผู้แต่ง ชานมเปรี้ยว ได้รับการอัปเดตใน th.readeraz.com แล้ว ที่ บทที่ 18 เย่เฟยหลีเป็นไข้ พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี เราเห็นว่านักแสดงนำหญิงล้วนเป็นเด็กผู้หญิงที่น่าสังเวชที่ด้านล่างของสังคม ถูกรังแกและกดขี่ แต่ ชานมเปรี้ยว จะปล่อยให้หัวหน้าฝ่ายชายช่วยเธอให้รอดพ้นจากคนอื่นๆ แผนของผู้คน? ติดตาม พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี บทที่ 18 เย่เฟยหลีเป็นไข้ ที่นี่
พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี ชานมเปรี้ยว บทที่ 18 เย่เฟยหลีเป็นไข้
พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นวนิยาย บทที่ 18 เย่เฟยหลีเป็นไข้