ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 20

ไม่กี่วันหลังจากวันนั้น เซิ่งเสี่ยวซิงก็แอบนัดหมายชายชรามาที่ร้านกาแฟโดยอ้างว่าจะออกไปซื้อไอศกรีม ทุกครั้งที่เธอกลับไป กระเป๋านักเรียนของเธอจะเต็มไปด้วยของต่างๆมากมาย

หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง เซิ่งอันหรานก็ได้ทำความสะอาดบ้านและกำจัดของเล่นแปลกๆออกไปมากมาย

“ซื้อสร้อยข้อมือเงือกน้อยนี้มาเมื่อไหร่?”

เซิ่งเสี่ยวซิงกำลังเล่นกับของเล่นชิ้นใหม่ที่อยู่บนเตียง สีหน้าที่ไม่ได้เปลี่ยนไปมากของเธอ ก็ตอบกลับไปว่า "ซื้อไอศครีมแล้วได้แถมมา"

เซิ่งอันหรานขมวดคิ้ว

"ร้านไอศครีมแถวนี้มีโปรโมชั่นเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ?"

สงสัยก็สงสัย  แต่เซิ่งเสี่ยวซิงนั้นค่อนข้างกล้าเป็นพิเศษ เธอไม่กังวลว่าจะทำอะไรแย่ๆ ก็แค่ของเล่นชิ้นเล็กๆไม่กี่ชิ้น ไม่สำคัญหรอก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้จริงจังกับมันมากนัก

“อ้อ ตอนบ่ายเดี๋ยวจะพาไปโรงเรียนอนุบาลที่อยู่บริเวณใกล้ๆนี้ ทำไมถึงให้หนูหาโรงเรียนใหม่ในตอนปิดเทอมฤดูร้อนด้วย อยู่บ้านตลอดเวลาเลยไม่ได้เหรอ? "

ก่อนหน้านี้ที่คุยกับถานซูจิ้งเพื่อนของเธอ ตัวเธอเองเกือบลืมไปแล้ว และเธอจะต้องจัดการให้เซิ่งเสี่ยวซิงไปโรงเรียนให้ได้

เซิ่งเสี่ยวซิงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “ตกลง”

เมื่อตอนวันจันทร์เด็กนักเรียนที่อยู่ใกล้ๆนี้ต่างก็เข้าโรงเรียนกันแล้ว เซิ่งอันหรานเองก็พาเซิ่งเสี่ยวซิงไปดูโรงเรียนอนุบาลหลายแห่งในบริเวณใกล้เคียงนี้ แต่ผลที่ได้ค่อนข้างไม่น่าพอใจ

สาเหตุหลักมาจากโรคหอบหืดของเซิ่งเสี่ยวซิง เซิ่งอันหรานให้ความสำคัญกับสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ของโรงเรียนเป็นส่วนใหญ่ แต่โรงเรียนอนุบาลทั่วไปในจีนมักไม่ค่อยให้ความสนใจกับเรื่องนี้มากนัก สถานพยาบาลส่วนใหญ่ไม่มีหมอที่สามารถให้ยาได้ เธอเพียงแค่ถามคำถามง่ายๆสองสามข้อ มีไม่กี่คนเองที่สามารถตอบเธอได้ เธอจึงกังวลกับสิ่งนี้เป็นอย่างมาก

“หม่าม้า หนูอยากกินอาหารญี่ปุ่น”

เมื่อเธอออกจากโรงเรียนอนุบาลเซิ่งเสี่ยวซิงก็ดึงแขนเสื้อของเซิ่งอันหรานและทำตัวเหมือนเด็กทารก มันทำให้ขจัดความกังวลมากมายที่อยู่ในหัวของเธอได้ในทันที

“โอเค วันนี้ไปทานอาหารญี่ปุ่นกัน”

เนื่องจากวันนี้เป็นวันจันทร์ คนในร้านขายอาหารญี่ปุ่นจึงไม่ค่อยมีคนมากนัก

หลังจากมาถึง พนักงานเสิร์ฟก็จัดสถานที่เงียบสงบตรงริมหน้าต่างให้ ซึ่งคุณสามารถมองเห็นการจราจรที่พลุกพล่านในใจกลางเมืองได้ หลังจากสั่งอาหาร แม่และลูกสาวก็จ้องมองด้วยความงุนงง

“หม่าม้า หนูคิดว่าหม่าม้าไปทำง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน