รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 6

เสียงที่ดังเข้ามาข้างๆหูของเธอนั้นเป็นเสียงของหัวใจของเธอที่ทั้งเต้นเร็วและแรงราวกับเสียงกลองรัว ตอนนี้ในสมองของมู่ซีซีนั้นสับสนไปหมด ใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวนปรากฏขึ้นในตาของเธออยู่ครู่หนึ่ง และอีกครู่หนึ่งก็ปรากฏให้เห็นฉากตอนที่จี้หลิงชวนนั้นใช้ร่างกายของเขาพันพัวกับเธออย่างบ้าคลั่งขึ้นมา

มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะไม่ยกมือทั้งสองข้างของตัวเองขึ้นมาปิดใบหน้าของตัวเอง ก่อนที่จะทรุดตัวลงไปกับพื้นตรงมุมห้อง พระเจ้าช่วย นี่เธอนอนกับพี่เขยของตัวเองจริงๆเหรอ……..มู่อวี๋เฟยชอบจี้หลิงชวนมากขนาดนั้น ถ้ามู่อวี๋เฟยรู้ว่าเธอนอนกับจี้หลิงชวนละก็ เกรงว่าหล่อนจะฆ่าเธอเอาน่ะสิ รวมไปถึงถ้าพ่อแม่ของเธอรู้ว่าเธอมีอะไรกับพี่เขย ไม่กล้าคิดเลยว่าผลลัพธ์มันจะเป็นอย่างไร…….

เธอจะทำยังไงดี? ในตอนนี้เธอควรจะทำยังไง?

มู่ซีซีไม่รู้ว่าตัวเองนั้นนั่งเหม่ออยู่ในห้องเล็กๆนั้นนานแค่ไหนแล้ว จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าของเธอดังขึ้น ถึงได้ดึงความคิดของมู่ซีซีกลับมาได้ มู่ซีซีรีบหยิบเอาโทรศัพท์จากในกระเป๋าออกมาอย่างเร่งรีบ ก่อนที่จะเห็นสองคำปรากฏขึ้นในจอโทรศัพท์ของเธอว่าคุณแม่

ณ ตอนนั้นมู่ซีซีรู้สึกผิดจนหัวใจของเธอเต้นระรัว เธอกัดริมฝีปากของตัวเอง แล้วเธอค่อยๆสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะกดรับสาย

ทันทีที่เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาทาบกับหู น้ำเสียงที่อารมณ์เสียของแม่มู่ก็ดังเข้ามาในสาย : “มู่ซีซี แกไปอยู่ที่ไหน!!! วันนี้เป็นงานแต่งงานของพี่สาวแกนะ ทางที่ดีแกไม่ควรจะทำตัวมีปัญหา!!! รีบไสหัวกลับมาเดี๋ยวนี้!”

“หนู หนูเข้าใจแล้วค่ะ……” มู่ซีซีรีบตอบกลับไปด้วยความรู้สึกผิด : “หนูจะไปเดี๋ยวนี้แล้วค่ะ….”

เสียงของมู่ซีซีเพิ่งจะพูดจบ แม่มู่ที่อยู่ปลายสายก็กดวางสายไปเสียแล้ว

เธอเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าเอาไว้ มู่ซีซีลุกขึ้น ก่อนที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกๆอยู่สองสามครั้ง เมื่ออารมณ์และสีหน้าของเธอกลับมาเป็นปกติ เธอจึงยื่นมือออกมาเปิดประตู

ทันทีที่ประตูเปิดออก ร่างสูงใหญ่ของใครคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของมู่ซีซีที่กำลังเตรียมตัวจะเดินออกไป เขาไม่รีรอให้มู่ซีซีมีปฏิกิริยาตอบโต้ ร่างสูงใหญ่ของเขาก็พุ่งเข้าหาร่างเล็กของมู่ซีซีทันที มู่ซีซีเบิกตาโตโดยที่ไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง เธอเพียงรู้สึกแน่นที่เอว และครู่ต่อมามู่ซีซีก็ถูกร่างสูงของเขาพากลับเข้ามาในห้องเล็กนั้นอีกครั้ง

เสียง “ปัง” ดังขึ้น และแล้วห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆนี้ก็ถูกชายร่างสูงคนนี้ปิดลงอีกครั้ง

มู่ซีซีรู้สึกเพียงแค่ว่าแผ่นหลังของเธอเย็นวูบไปหมด และแล้วเธอก็ถูกผู้ชายร่างสูงคนนั้นดันเธอติดกับผนังอย่างไม่รู้สึกอกเกรงใจ

มู่ซีซีที่ได้สติกลับมานั้นลืมตาขึ้นมา และพบกับใบหน้าที่หล่อเหลา จนเธอต้องขดตัวลงเมื่อเธอต้องเผชิญหน้ากับชายที่มีหน้าตาที่สง่างามเกินมนุษย์ของคนที่อยู่ตรงหน้า

ร่างเล็กของเธอนั้นแข็งทื่อและแนบชิดติดผนังไปในทันใด

จี้หลิงชวนลดสายตาลงมามองผู้หญิงที่ตัวแข็งทื่อราวกับท่อนไม้ในอ้อมแขนของเขา ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากอย่างเย็นชา ร่างของทั้งสองคนนั้นแนบชิดติดกัน ดังนั้นเพียงแค่จี้หลิงชวนก้มหน้าลงเล็กน้อย เขาก็สามารถได้กลิ่นหอมของร่างผู้หญิงคนนี้ มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม แต่เป็นกลิ่นที่เมื่อได้กลิ่นแล้ว มันยากที่จะลืมเลือน

ดวงตาที่ยากจะคาดเดาของเขามองมาที่ดวงตาที่สวยงามที่กำลังตื่นตระหนกของเธอ จี้หลิงชวนมองผู้หญิงในอ้อมแขนที่ราวกับกระต่ายที่กำลังหวาดกลัวจนตัวสั่นคนนี้ เขายกยิ้มขึ้น ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างเย็นชา

วินาทีต่อมา จี้หลิงชวนก็ยกมือขึ้นมาบีบคางที่บอบบางของผู้หญิงตรงหน้าด้วยฝ่ามือใหญ่ของเขา ก่อนที่จะพูดข้างหูของมู่ซีซีด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำและกระชับว่า : “ทำไม? ตอนนี้รู้จักกลัวฉันแล้วเหรอ?”

เสียงของจี้หลิงชวนดึงความคิดของมู่ซีซีกลับมา มู่ซีซีกัดริมฝีปากของตัวเอง พร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงและคิดหาทางที่จะรับมือ

“ขอโทษด้วยค่ะ……กรุณาปล่อยฉันด้วย! คุณผู้ชายคงจะจำคนผิดแล้วล่ะค่ะ!” เมื่อมู่ซีซีพูดจบ เธอก็รีบยื่นมือของตัวเองออกมาผลักจี้หลิงชวนอย่างเต็มแรง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ