รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 11

ตอนที่ 11 หนึ่งปีกับการแต่งงานคืออะไรกัน

ไม่สามารถต้านการรบเร้าขอร้องจากแม่ ถังซินจึงตอบตกลงจะส่งเงินไปให้น้อง ถังซินงานยุ่งจึงต้องหาพยาบาลมาดูแลแม่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง จนกว่าแม่ออกจากโรงพยาบาล

ทำธุระเสร็จหมดทุกอย่าง ช่วงถังซินกำลังจะกลับก็เป็นช่วงค่ำเวลาแปดโมงกว่าแล้ว

ถังซินนวดตรงจุดขมับทั้งสองข้าง กำลังจะเข้าไปในบ้าน ก็พบว่ามีรถของมู่หยางชิวจอดอยู่หน้าประตู ฝีเท้าก็หยุดอยู่ตรงนั้น จากนั้นเธอก็มองเห็นประตูเปิดออกมา

มู่หยางชิวเดินออกมาก่อน ตามด้วยหลิวฟาง ใบหน้าดูยิ้มแย้มจูงมือหญิงสาวคนนั้นพูดคุยกัน

ถังซินเพิ่งมองดูอีกครั้ง ผู้หญิงคนนั้นก็คือหัวหน้าของมู่หยางชิว

ทันใดนั้น เลือดจากเท้าพุ่งพรวดขึ้นสู่สมอง ทั้งเนื้อทั้งตัวของถังซินเริ่มหนาวเย็น โกรธจนกัดฟันสั่น

ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพาเมียน้อยกลับมาเปิดเผย ?

ไม่นานอารมณ์ถังซินคืนสู่สภาพสงบนิ่ง เดินไปยืนหลบอยู่ในมุมๆ หนึ่ง รอมู่หยางชิวพลอดรักกับหญิงสาว ให้เธอขับรถออกจากที่นี่แล้ว พอเดินเข้าบ้าน เธอถึงจะเดินออกมา

เธอเปิดกระเป๋า มีหนังสือหย่าหนึ่งชุดวางไว้ข้างในอย่างสงบ เป็นเอกสารที่เตรียมไว้พร้อมแล้วเมื่อครึ่งเดือนก่อน

ชีวิตแบบนี้ เธอทนมามากพอแล้ว

เมื่อถังซินเข้ามาในบ้าน ได้เจอมู่หยางชิวกับหลิวฟางกำลังพูดคุยและหัวเราะไปด้วย ทั้งหน้าตาของหลิวฟางเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เหมือนกับว่ามีเรื่องดีอะไรเกิดขึ้นยังไงยังงั้น มือของเธอก็ค่อยๆ กำแน่นขึ้น

“หยางชิวคะ แม่คะ” ถังซินถอดรองเท้าตรงทางเดินเข้าห้องโถง แล้วพูดไปด้วย “ร่างกายแม่ของฉันไม่ดีเท่าไหร่ต้องค้างที่โรงพยาบาล ฉันอยู่โรงพยาบาลดูแลแม่สักพัก ก็เลยกลับมาดึกอย่างนี้”

“เมียจ๋า” มู่หยางชิวรีบเดินมาช่วยหยิบกระเป๋าเดินทางไปให้คนใช้ มีความเป็นห่วงแล้วพูดว่า “คุณไปทำงานที่นิวยอร์คก็เหนื่อยแย่อยู่แล้ว ทำไมไม่เรียกผมไปดูแลแม่หล่ะ?”

“ฉันพึ่งกลับมาพอดี คิดว่ามันเป็นเรื่องเล็ก คุณก็งานยุ่ง ฉันไปเองดีแล้ว” ถังซินยิ้ม “ฉันได้หาพยาบาลดูแลแม่แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง”

“เมียลำบากแล้ว” มู่หยางชิวอยากหอมหน้าผากของเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน