รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 448 สิ่งที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญ

กนกอรก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ที่ร้านหนูจ้างพนักงาน หนูแค่มีหน้าที่เก็บเงิน มีเวลาคุยกับน้าภาเยอะเลยค่ะ”
“ถ้าอย่างงั้นไว้ว่าง ๆ เดี๋ยวจะไปนั่งเล่นที่ร้านนะจ้ะ”
รุจิภาไม่อุดหนุน One Day In Coffee เพราะเธอคิดว่าที่นั่นเกรดไม่สูงพอ
คงไม่สามารถต้อนรับสตรีชั้นสูงอย่างเธอได้
แต่ตอนนี้เธอกลับมีความคิดอีกอย่าง
ขอเพียงแค่ได้ทำให้บัณฑิตาอึดอัดใจตาย เธอก็จะไปหาเรื่องคุยกับกนกอร ให้บัณฑิตาโมโห และยิ่งเกลียดกนกอรมากขึ้นกว่าเดิม
“นฤ ของพวกนี้อรเป็นคนซื้อมาเหรอ หลานก็จริง ๆ เลย ทำไมถึงปล่อยให้อรต้องมาเปลืองเงินเปลืองทองด้วยล่ะ”
หลังจากรุจิภาเสแสร้งใส่กนกอรอยู่สักพัก เธอก็เปลี่ยนความสนใจไปอยู่ที่ของฝากถุงเล็กถุงใหญ่ในมือของนฤเบศวร์
บัณฑิตาชำเลืองมองข้าวของในมือของลูกชายตัวเอง เธอไม่ได้รังเกียจ แต่กลับว่ากนกอรอย่างโกรธ ๆ “กนกอร เธอไม่มีมือหรือไง ทำไมของเยอะแยะขนาดนี้ถึงปล่อยให้เบศวร์ถือคนเดียว มันต้องหนักแน่เลย ไม่รู้จักเกรงใจซะบ้างเลย”
“แม่ครับ ผมเป็นคนอยากถือเอง ของแค่นี้มันจะหนักเท่าไหร่กันครับ ต่อให้หนักมากผมก็ปล่อยให้อรถือไม่ได้หรอกครับ ขืนอรเหนื่อยผมคงปวดใจแย่ ให้ผมเหนื่อยเองคนเดียวยังดีกว่า”
บัณฑิตา “…”
กนกอรทำหน้าตาไร้เดียงสา ทำเอาบัณฑิตาโกรธจัดจนปวดใจ
“คุณชายเบศวร์ คุณนายน้อย คุณท่านรู้ว่าพวกคุณกลับมาแล้วเลยเรียกให้เข้าไปด้านในครับ”
ตอนลุงเซนพูดจงใจบอกว่าเป็นคำเชิญของคุณท่าน เผื่อคุณนายใหญ่จะไม่พอใจแล้วปะทะคารมกับคุณนายน้อยอีก
คุณปู่เริ่มรู้สึกเสียใจภายหลังมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่ตอนนั้นยอมใจอ่อนตกลงให้ลูกชายคนโตแต่งงานกับบัณฑิตา คุณหนูตระกูลพันเดชโภคินที่สวยแต่รูปแต่ไร้สมองคนนี้
บัณฑิตาเป็นคุณหนูตระกูลร่ำรวยก็จริง แต่เพราะเธอเป็นแค่แจกันใบหนึ่ง ที่นอกจากหน้าตาสะสวย รูปร่างดีแล้ว ก็ไม่มีดีอะไรอีกเลย คนที่หาแต่งงานกับภรรยาดี ๆ ไม่มีทางชอบคนอย่างบัณฑิตาแน่นอน
ก่อนที่ธารณ์จะตกหลุมรักบัณฑิตาตระกูลพันเดชโภคินคิดอยากจะให้บัณฑิตาแต่งงานเข้าบ้านตระกูลอริยชัยกุล แต่เพราะไม่ว่าตระกูลพันเดชโภคินจะไปเยี่ยมเยือนตระกูลอริยชัยกุลเพื่อเสนอเรื่องแต่งงานครั้งแล้วครั้งเล่าก็จะถูกตระกูลอริยชัยกุลปฏิเสธกลับมาทุกครั้ง
นอกจากตระกูลอริยชัยกุลแล้ว ยังมีอีกหลายตระกูลที่พื้นเพครอบครัวดี ตระกูลพันเดชโภคินก็ไปลองมาหมดทุกตระกูลแล้ว แต่ตระกูลเหล่านั้นต่างก็ปฏิเสธการแต่งงานกับตระกูลพันเดชโภคินเหมือนกันหมด
ธารณ์มองผู้เพียงแค่ภายนอก เขาเลยไปตกหลุมรักความสวยของบัณฑิตาในงานเลี้ยงงานหนึ่งตั้งแต่แรกเห็นเข้า จากนั้นก็เริ่มตามจีบเธออย่างจริงจัง
คุณปู่เร็นย่อมไม่เห็นด้วยที่จะให้ลูกชายคนโตแต่งงานกับผู้หญิงที่สวยแต่รูปแต่ไร้สมองมาเป็นภรรยาอยู่แล้ว จึงพยายามขัดขวางเต็มที่ แต่ธารณ์ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะแต่งงานกับบัณฑิตาจึงหนีไปอยู่ด้วยกัน ตอนที่บัณฑิตาท้อง คุณปู่เร็นก็ไม่ใจร้ายพอที่จะบังคับให้บัณฑิตาไปทำแท้ง ฉะนั้นเขาจึงยอมตกลงให้ทั้งสองคนแต่งงานกัน
หลังจากแต่งงาน กิริยาต่าง ๆ ของบัณฑิตาก็ไม่เป็นที่พอใจนัก หลักจากนฤเบศวร์เกิด คุณปู่เร็นก็กลัวว่าลูกสะใภ้ใหญ่จะเลี้ยงหลานคนโตจนเสียคน ดังนั้นเขาจึงเอานฤเบศวร์มาไว้ข้าง ๆ กาย และเลี้ยงดูด้วยตัวเองจนโต
ไม่ใช่แค่เพราะอยากเลียนแบบคุณปู่ภูธิปที่เลี้ยงดูยศพัฒน์
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขากลัวว่าลูกสะใภ้ใหญ่จะเลี้ยงให้นฤเบศวร์เสียคน
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คุณปู่เฝ้ามองดูการกระทำของหลานชายคนโต จนบางครั้งก็แอบทอดถอนใจต่อหน้าลุงเซนว่าหลานชายคนโตของเขามียีนของลูกสะใภ้ใหญ่
แถมยังบอกอีกว่าลูกสะใภ้ดี หลานชายก็จะดี
การแต่งงานกับภรรยาดี ๆ เป็นเรื่องที่สำคัญมากจริง ๆ
ลุงเซนรู้ว่าทีแรกคุณท่านก็ไม่ค่อยชอบคุณนายน้อยมากเท่าไหร่นัก แต่ที่บังคับให้คุณชายแต่งงานกับคุณนายน้อยก็เพราะอยากจะตัดหนทางของเปรมา
แต่หลังจากได้รู้จักกันนานเข้า คุณท่านก็ยิ่งชอบคุณนายน้อยมากขึ้นเรื่อย ๆ
คุณนายน้อยไม่ได้เติบโตมาในตระกูลที่ร่ำรวย แต่ไอคิวของเธอสูงกว่าคุณนายใหญ่เป็นไหน ๆ แถมเธอยังเป็นคนที่กล้าหาญ อีกทั้งยังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณนายน้อยอริยชัยกุลอีก ยิ่งไปกว่านั้นคุณนายน้อยอริยชัยกุลยังเป็นคุณหนูคนโตของตระกูลสาระทาแห่งเมืองซูเพร่าอีกด้วย
สิ่งที่คุณท่านคิดก็เพื่ออนาคตของตระกูลเดชอุปทั้งนั้น
ๆ ออกไป ต่อให้คุณชายจะแต่งงานกับคนอื่น แต่วันใดวันหนึ่งข้างหน้าบริษัทของตระกูลเดชอุป จะต้องถูกตระกูลอริยชัยกุลที่มีอำนาจมากขึ้นทุกวันยึดครองอย่างแน่นอน
อย่างน้อย ๆ ก็ภายในช่วงสองรุ่นอายุคนนี้ ตระกูลเดชอุปกับตระกูลอริยชัยกุลคงจะไม่ทะเลาะเบาะแว้งกันอีก
เพราะคุณนายน้อยอริยชัยกุลกับกนกอรต่างเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับมิตรภาพเหมือนกัน
ไม่มีทางที่จะกลายเป็นศัตรูกันเพียงเพราะผู้ชายของพวกเธอทั้งคู่เป็นคู่แข่งกันแน่นอน
“คุณนายสาม คุณท่านบอกว่าขอบคุณสำหรับน้ำใจครับ”
ลุงเซนถ่ายทอดคำพูดของคุณท่านเสร็จแล้วก็หันไปพูดกับรุจิภา
รุจิภายิ้มแล้วพูดว่า “อร คุณปู่เรียกพวกเธอเข้าไปแล้ว งั้นอาไม่รบกวนพวกเธอแล้วนะ”
พูดจบก็หันหลังเดินจากไป
ดูเหมือนว่าคุณปู่จะรู้ความคิดของเธอแล้ว
แต่รู้แล้วยังไงล่ะ
ไอ้แก่ขี้ลำเอียง!
“แม่ครับ อร พวกเราเข้าไปกันเถอะ”
นฤเบศวร์พยายามระงับอารมณ์ไม่โมโหใส่แม่ของเขา
บัณฑิตามองลูกชายที่จับมือกนกอรไว้แน่น หลังจากเงียบไปสักพักเธอก็ขานรับอืมเบา ๆ
คุณปู่เร็นนั่งอยู่บนโซฟาในห้องโถงใหญ่ พอเห็นกนกอรเดินเข้ามา เขาก็ปริยิ้มอย่างดีอกดีใจแล้วกวักมือเรียกกนกอรทันที “อร มานี่เร็ว รีบมานั่งก่อนเร็ว”
กนกอรเดินเข้ามา
“สวัสดีค่ะคุณปู่เร็น”
“เรียกคุณปู่ ฉันชอบให้หนูเรียกฉันว่าคุณปู่มากกว่า”
กนกอรยิ้มและไม่พูดอะไร
ที่เธอกับนฤเบศวร์มาถึงทุกวันนี้ได้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะชายชราที่ยิ้มเหมือนพระพุทธเจ้าคนนี้
ๆ จึงไม่ได้สนเรื่องคำเรียกขานอะไรอีก เมื่อเห็นหลานชายวางของฝากที่อรซื้อมาลงบนโต๊ะน้ำชาเขาก็หันไปพูดกับกนกอรว่า “อร หนูยอมมากับเบศวร์เพื่อทานข้าวกับคนแก่อย่างฉันแค่นี้ฉันก็ดีใจมากแล้ว ทำไมถึงซื้อของมาเยอะแยะขนาดนี้ สิ้นเปลืองเปล่า
“แค่ของบำรุงเล็ก ๆ น้อย ๆ ค่ะ แค่คุณปู่ไม่รังเกียจก็พอแล้วค่ะ”
“ไม่หรอก ๆ ของที่หนูเอามาให้ปู่ชอบมาก ลุงเซนช่วยเอาของบำรุงที่อรซื้อมาให้ฉันไปไว้ที่ห้องของฉันที ฉันจะกินทุกวันเลย”
คุณปู่ให้เกียรติอรมาก
แล้วก็แอบจิกกัดลูกสะใภ้อย่างเงียบ ๆ ไปด้วย
“คุณปู่ครับ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ของคุณปู่คนเดียวนะครับ มีของพ่อกับแม่ ของคุณอารองกับอาสะใภ้รอง แล้วก็อาสามกับอาสะใภ้สามด้วย”
นฤเบศวร์ยิ้มพูดแทรกขึ้นมา ก่อนจะพูดอย่างจงใจว่า “คุณปู่ดูสิครับ อรเตรียมของฝากให้ทุกคน แต่ผมกลับไม่ได้อะไรเลย”
อ่าน รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน เฟยเฟย บทที่ 448 สิ่งที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญ ออนไลน์ฟรี
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นวนิยาย บทที่ 448 สิ่งที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญ ชุดของผู้แต่ง เฟยเฟย ได้รับการอัปเดตใน th.readeraz.com แล้ว ที่ บทที่ 448 สิ่งที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญ รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน เราเห็นว่านักแสดงนำหญิงล้วนเป็นเด็กผู้หญิงที่น่าสังเวชที่ด้านล่างของสังคม ถูกรังแกและกดขี่ แต่ เฟยเฟย จะปล่อยให้หัวหน้าฝ่ายชายช่วยเธอให้รอดพ้นจากคนอื่นๆ แผนของผู้คน? ติดตาม รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 448 สิ่งที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญ ที่นี่
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน เฟยเฟย บทที่ 448 สิ่งที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญ
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นวนิยาย บทที่ 448 สิ่งที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญ