รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 449 คำเตือนแสนรุนแรง

“เมื่อกี้คุณบังเอิญเจอน้องสะใภ้สามมาใช่ไหม เธอพูดอะไรกับคุณบ้าง”

คนรับใช้จากบ้านสามเอาอาหารมาให้ ธารณ์พอจะเดาได้ว่าน้องสะใภ้สามต้องพูดอะไรบางอย่างกับภรรยาของเขาแน่ ๆ

บัณฑิตารู้สึกผิดเล็กน้อย “ก็ไม่ได้พูดอะไร”

“จริงสิ คุณคะ กนกอรกับน้องสะใภ้สามสนิทกันมากเลยนะ เธอไม่รู้หรือไง้ว่าบ้านใหญ่อย่างพวกเราไม่ลงรอยกับพวกบ้านรองแล้วก็บ้านสาม คริษฐ์ก็จ้องแต่จะยึดตำแหน่งลูกชายของเราอยู่”

“กนกอรไม่รู้เรื่องอะไรซะเลย”

บัณฑิตาบ่นพึมพำเสียงเบา

“นี่คุณโง่หรือเง่ากันแน่ เพราะน้องสะใภ้สามรู้ว่าคุณไม่ชอบกนกอรถึงได้จงใจทำเป็นสนิทสนมรักใคร่กับกนกอร เพราะอยากให้คุณโมโห และทำให้คุณเกลียดกนกอรมากกว่าเดิม ความคิดของเธอคุณมองไม่ออกเลยเหรอ”

ธารณ์เตือนสติภรรยาของตัวเองอย่างจนปัญญา “ผมว่าคุณพ่อคงจะชอบกนกอรมาก แถมตอนนี้เบศวร์ก็จริงใจกับกนกอรด้วย น้องสะใภ้สามคงจะกังวลว่าถ้ากนกอรแต่งงานเข้าบ้านเราอีกรอบ คุณพ่อจะยกตำแหน่งคุณนายผู้ดูแลบ้านให้กนกอรน่ะสิ เธอคงจะทำใจยอมรับไม่ได้ เลยอยากจะยุยงให้คุณไปขัดขวางเบศวร์ไง”

บัณฑิตามองสามีด้วยความตกตะลึง

“คุณนายผู้ดูแลทุกอย่างในบ้านของตระกูลเราไม่ควรจะเป็นฉันเหรอคะ”

เธอเป็นภรรยาของลูกชายคนโตของบ้าน แถมอายุก็ขึ้นเลยห้าแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอายุหรือตำแหน่งสถานะทุกอย่างก็สมควรจะเป็นเธอมากกว่า

สำหรับครอบครัวตระกูลเดชอุป การได้เป็นคุณนายที่ดูแลทุกอย่างในบ้านก็เท่ากับเป็นภรรยาที่ใหญ่ที่สุดในบ้านนี้ ในสมัยโบราณถือว่าเป็นตำแหน่งที่มีเกียรติมากเลยนะ

ธารณ์เงียบไปสักพัก ก่อนจะถามภรรยากลับอย่างอดไม่ได้ “คุณคิดว่าคุณรับผิดชอบหน้าที่นี้ได้เหรอ”

พูดจบเขาก็ไม่ได้สนใจว่าภรรยาจะแสดงสีหน้าท่าทียังไง แต่เดินตรงไปที่ห้องอาหารทันที

บัณฑิตา “…”

ตอนทานอาหารด้วยกันนับว่ามีความสุขคึกครื้นไม่น้อยเลยทีเดียว

กนกอรครุ่นคิด ในเมื่อเธอตัดสินใจกลับมาทานข้าวกับนฤเบศวร์แล้ว ไม่ว่าอดีตแม่สามีจะแสดงท่าทีกับเธอยังไง ไม่ว่าคุณปู่เร็นจะเคยวางแผนเรื่องของเธอแบบไหน เธอก็จะไม่ปล่อยให้อารมณ์และความรู้สึกของตัวเองมากระทบกับความอยากอาหารของทุกคนแน่นอน อีกอย่างเรื่องพวกนั้นก็ผ่านไปหมดแล้ว

สิ่งที่เธอต้องให้ความสำคัญคืออนาคต

ดังนั้น กนกอรจึงให้ความร่วมมือกับนฤเบศวร์เป็นอย่างดี กว่าจะพูดให้คุณปู่มีความสุขได้ เธอเองก็ทานข้าวไปกว่าครึ่งชามแล้ว

ธารณ์กับภรรยายังคงได้แต่ยิ้มแย้ม แต่กลับไม่กล้าทำอะไร โดยเฉพาะบัณฑิตาที่ถูกเหมือนโดนระเบิดลูกใหญ่ลงยังไงอย่างนั้น

กนกอรแอบมองสีหน้าของอดีตแม่สามีหลายต่อหลายครั้ง พลางพยายามเดาว่าอดีตพ่อสามีไปพูดอะไรกับอดีตแม่สามีกันแน่ ทำไมท่าทางของบัณฑิตาถึงได้ดูเหมือนคนที่กำลังช็อกแบบนั้น

หลังทานอาหารเสร็จท้องฟ้าก็มืดแล้ว

คุณปู่ก็เร่งเร้าให้นฤเบศวร์พากนกอรไปดูของขวัญ

“คุณปู่เร็นคะ ถ้าอย่างนั้นไว้วันหลังถ้าหนูว่างแล้วจะมาเยี่ยมใหม่นะคะ”

กนกอรบอกกล่าวอย่างสุภาพ

คุณปู่ยิ้มและพูดว่า “ได้สิ บ้านหลังนี้เปิดประตูคอยต้อนรับหนูเสมอนะ”

“คุณปู่ ถ้าอย่างนั้นผมขอพาอรไปก่อนนะครับ”

คุณปู่พยักหน้า

นฤเบศวร์หันไปทักทายพ่อแม่อีกครั้ง หลังจากรอกนกอรกล่าวลาพ่อแม่ของเขาแล้ว เขาก็โอบไหล่กนกอรแล้วพาเดินออกไปข้างนอกอย่างอดใจรอไม่ไหว