รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 484 กิติยาที่แตกต่างกัน

กิติยาเองก็คิดแบบนั้น ว่าบางทีมันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็ได้

อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังคงกระซิบเตือนน้องสาวของเธอว่า: “ประยสย์นั้นอันตรายมาก เธอกับเทวิกาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ซึ่งเทวิกาก็รักเขาเหมือนกับเป็นพี่ชายคนที่สอง ซึ่งไม่มีอะไรที่จะรับประกันได้ว่าเขาจะไม่สนใจเธอ ดังนั้น ถ้าเทวิกาคิดที่จะแนะนำเธอกับประยสย์ให้กันและกัน เธอจะต้องมาบอกฉันทันที”

“คงไม่ง่ายที่คนอ่อนโยนเช่นเธอ จะปฏิเสธความหวังดีของเทวิกา ดังนั้นให้พี่คนนี้เป็นคนช่วยเธอปฏิเสธเอง”

ประยสย์นั้นไม่ได้แย่ แต่ตระกูลสาระทานั้นไม่ดี

กิติยาสนใจประยสย์ แต่ไม่สนใจตระกูลสาระทา

เธอมีน้องสาวเพียงคนเดียว และพ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตทั้งคู่ ทำให้พวกเธอทั้งสองคนต้องพึ่งพาอาศัยกันอยู่ตลอด เธอจะไม่อนุญาตน้องของเธอไปแต่งงานกับครอบครัวใหญ่และซับซ้อนเช่นตระกูลสาระทาอย่างเด็ดขาด

เมื่อมองดูชีวิตของน้าณิน ก็จะเห็นได้ว่าการเป็นนายหญิงของตระกูลสาระทานั้นช่างน่าสมเพช และยากลำบากเพียงใด

กัญณิศาหัวเราะและพูดว่า: “พี่คะ พี่คิดไกลเกินไปแล้ว”

พี่สาวของเธอก็เป็นแบบนี้แหละ ตราบใดที่มีผู้ชายมองเธอมากกว่าหนึ่งครั้ง พี่สาวของเธอจะมีแผนการมากมายเกิดขึ้นภายในหัวของเธอ และจะรีบปกป้องเธอราวกับเจอหมาป่า

พี่สาวของเธอปกป้องเธอดีมาก

“พี่ก็แค่บอกเอาไว้ล่วงหน้า เทวิกากังวลมากเกี่ยวกับกิจการของพี่ชายทั้งสองคนของเธอ เมื่อชเนนทร์มีพี่แล้ว เธอก็จะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของชเนนทร์อีกต่อไป แต่พี่ชายคนสนิทของเธอไม่มีแม้แต่แฟนสักคน ดังนั้นเธอจะต้องเป็นกังวัลอย่างแน่นอน”

กิติยากับเทวิกาไม่ค่อยได้พูดคุยกันมากนัก แต่ชเนนทร์ชอบมักจะพูดถึงน้องสาวของเขาเสมอ และคนนั้นก็คือเทวิกา เธอที่ได้ยินเรื่องของเทวิกาจากปากของเขาบ่อยๆ ย่อมเข้าใจเทวิกาเป็นอย่างดี

“พวกเราสองคนต้องพึ่งพากันมาตลอดหลายปี พี่เองก็ไม่อยากให้น้องต้องแต่งงานออกเรียนไปอยู่ไกล”

กัญณิศากลัวว่าพี่สาวของเธอจะจู้จี้เธอต่อไปเรื่อย ๆ แม้ว่าพี่สาวของเธอจะเป็นเจ้านายที่ไม่ค่อยแยแสอะไรในบริษัท และดูเย็นชาต่อโลกภายนอก แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ พี่สาวของเธอก็เป็นคนช่างพูดและชอบจู้จี้เธออยู่เสมอ

โดยเฉพาะในโอกาสเช่นวันนี้

ทันใดนั้น กัญณิศาก็ยิ้มอย่างอบอุ่น “คุณนฤเบศวร์ออกตัวปกป้องเร็วดีจัง”

นฤเบศวร์โอบเอวของกนกอร “เธอเป็นภรรยาในอนาคตของผม แน่นอนว่าผมก็ต้องปกป้องเธอ”

กัญณิศาหัวเราะคิกคัก

กนกอรหน้าแดงเล็กน้อยและจ้องมองมาที่เขา

นฤเบศวร์พูดอย่างไร้เดียงสา: “กัญณิศาผมพูดจริงๆนะ”

“ฉันเห็นพี่ชเนนทร์เดินออกไปแล้ว งั้นฉันตัวไปหลบอยู่กับพี่สาวก่อนนะ”

กัญณิศารู้ว่ากนกอรไม่มีทางที่จะสามารถช่วยเธอแบ่งเบาภาระได้ ดังนั้นเมื่อเห็นชเนนทร์เดินจากไป เธอจึงรีบกลับไปหาพี่สาวของเธอทันที

เธอไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเธอได้ เธอเป็นเหมือนดอกไม้เรือนกระจกที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองของพี่สาวเธอ

งานเลี้ยงฉลองงานแต่งงานยังคงคึกคักต่อไป จนกระทั่งดำงานเลี้ยงก็จบลง

แขกส่วนใหญ่เมาแล้ว

ไวน์ก็ดี

โชคดีที่งานเลี้ยงแต่งงานจัดขึ้นที่โรงแรมของตระกูลอริยชัยกุลหากแขกเมาก็สามารถค้างคืนที่ห้องพักของโรงแรมได้ แต่หากพวกเขาต้องการกลับบ้าน ครอบครัวของตระกูลอริยชัยกุล ก็จะจัดทีมบอดี้การ์ดเพื่อส่งแขกกลับบ้าน

เทวิกากับสามีเองก็ดื่มไวน์ไปไม่น้อย ยศพัฒน์จึงพาภรรยาสุดที่รักของเขาขึ้นไปพักที่ห้องชุดของประธานโดยตรง