รักนี้ หัวใจรอคอย บทที่ 8 ยินดีด้วย คุณท้องได้สามสัปดาห์แล้ว

“อย่ามาจับ…..”

เฉียวป่าวเอ๋อร์ดิ้น พยายามตะโกนออกไป ไม่ยอมให้เขาจับตัว

เมื่อขยับร่างกาย บาดแผลบนแขนก็ยิ่งมีเลือดไหลทะลักออกมากกว่าเดิม

เมื่อเสียเลือดมากเกินไป ก็พลอยทำให้หน้าซีด รอบด้านซุบซิบกันเสียงเบา ซึ่งคนที่นี่ล้วนแล้วแต่หัวเราะเยาะเธอ และเข้าข้างเย่เชี่ยนกับลูก ทั้งยังด่าเธอว่าร้ายกาจต่างๆนานา

เธอไม่ได้ทำร้ายเด็กคนนั้นสักหน่อย เธอพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้อย่างน้อยใจ

เธอรู้สึกเหมือนถูกคนทั้งโลกตีตัวออกหาก รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า แต่กระนั้นก็ไม่อยากยอมแพ้ จึงผลักผู้ชายที่อยู่ข้างหลังออกไป

“ถอย ถอยออกไป…..” เฉียวป่าวเอ๋อร์ดิ้น พร้อมกับตะโกนเสียงดัง

แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าภาพตรงหน้ามืดไปหมด ร่างกายไร้ซึ่งเรี่ยวแรง…….

เมื่อจูนจือมู่เห็นเธอวูบลง

จึงสังเกตเห็นบาดแผลบนร่างกายของเธอ เขาเขย่าตัวเธอเรียกสติ แต่กลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง

สีหน้าที่ไม่เคยแสดงออกว่าเป็นห่วงใครพลันฉายแววร้อนใจ จากนั้นก็รีบอุ้มเธอขึ้นมาง…..

“ป่าวปาว.....”

ร่างกายของเฉียวป่าวเอ๋อร์ไร้เรี่ยวแรง เธอหลับตาแน่น จมดิ่งเข้าสู่ความมืดมิด

ในฝันเธอได้ยินคนเรียกชื่อเล่นของเธอ

ตอนที่แม่เธอยังมีชีวิตอยู่ มักจะเรียกเธอว่าป่าวปาว เดิมทีเธอคือคุณหนูตระกูลเฉียว เป็นแก้วตาดวงใจของตระกูลเฉียว ดังนั้นเลยตั้งชื่อให้เธอว่าเฉียวป่าวเอ๋อร์ แต่ว่า……

ตอนเธออายุ17 เฉียวเหวินหยุ่ผู้เป็นพ่อก็ได้พาเมียน้อยมาที่บ้าน ต่อมาแม่ของเธอก็เสีย เธอกับพ่อทะเลาะกันจนแตกหัก

หลังจากที่ออกมาจากตระกูลเฉียว เธอก็มีชีวิตตกระกำลำบาก ไม่มีใครรู้เลยสักคนว่าเธอคือคุณหนูตระกูลร่ำรวย ตอนที่เธอแต่งเข้าตระกูลยี่ ไม่ใช่เพราะอยากได้ทรัพย์สมบัติ แต่เธอแค่อยากมีครอบครัวต่างหาก

แต่ว่ายี่ซือเฉินกลับมีชู้ แถมเย่เชี่ยนยังจูงมือลูกมาเยาะเย้ยว่าเธอให้กำเนิดลูกของเขาไม่ได้……