ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 530

บทที่530 เปิดเผยตัวตนของเธอ ในที่สุดคุณชายสามเย่ก็ได้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอ (8)

“ใช่สิ แล้วหยุนชิงล่ะ ทำไมหยุนชิงไม่กลับมาด้วยกัน” ท่านปู่ถังถามขึ้นทันที เจอลูกสาวของหยุนชิงแล้ว แล้วหยุนชิงล่ะ”

“ใช่ หยุนชิงล่ะ” ท่านย่าถังก็ถามซ้ำอีก

“แม่จากไปแล้ว” เวินลั่วฉิงใบหน้าจมลงเล็กน้อย น้ำเสียงเศร้า

เธอไม่อยากให้คนชราสองคนต้องเศร้าใจ แต่เรื่องที่แม่เสียชีวิตก็ไม่อาจซ่อนไว้ได้

ร่างกายของท่านย่าถังส่ายไปมาอีกครั้ง ถ้าไม่ใช่เวินลั่วฉิงกอดเธอไว้ เธอคงจะล้มลงกับพื้นแล้ว

“หยุนชิงเธอไม่อยู่แล้ว” ท่านย่าถังมือสั่นควบคุมไม่ได้ เสียงก็สั่น “ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน เธอไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว”

ใบหน้าของท่านปู่ถังเต็มไปด้วยความเศร้าโศก “หยุนชิงเสียชีวิตได้อย่างไร”

“แม่ป่วยจึงเสียชีวิต แม่ของฉันเสียชีวิต เมื่อตอนฉันอายุสิบห้าปี ต่อมาคุณปู่เวินก็รับฉันไปอยู่ที่ตระกูลเวิน” เวินลั่วฉิงพูดสั้นๆ

ปีนั้นแม่ป่วยหนักมาก แต่เธอมักจะรู้สึกว่าการตายของแม่เป็นเรื่องแปลก แต่ ณ ตอนนี้เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรมาก เรื่องนี้เธอยังไม่พบหลักฐานอะไร

คนชราสองคนได้ยินข่าวการตายของลูกสาว ตกอยู่ในความเจ็บปวดชั่วขณะ ลูกสาวของพวกเขา พวกเขาตามหามาตั้งหลายปี ไม่อยากจะเชื่อว่าสุดท้ายมันจะจบลงแบบนี้

“คุณรู้เรื่องที่ผ่านมาของแม่คุณหรือไม่ คุณรู้เรื่องที่แม่ของคุณหายตัวไปจากพวกเราเมื่อตอนเด็กหรือไม่” ท่านย่าถังมองไปที่เวินลั่วฉิง น้ำเสียงสั่นมากขึ้นเล็กน้อย และในเวลานี้แววตาของท่านย่าถังรู้สึกผิดมาก และรู้สึกกลัวมาก

เวินลั่วฉิงรู้ว่าท่านย่าถังกำลังกลัวอะไร

ท่านย่าถังอยากรู้เรื่องราวของลูกสาวหลังจากหายตัวไป แต่ก็กลัวจะรู้ว่า กลัวจะได้ยินว่าลูกสาวต้องลำบากมากแค่ไหน เช่นนั้นเธอก็จะยิ่งเจ็บปวดมากขึ้น และทนไม่ได้

“รู้ค่ะ แม่เคยเล่าให้ฉันฟังว่าตอนนั้นแม่ถูกครอบครัวหนึ่งเก็บไปเลี้ยง แม้ว่าครอบครัวนั้นจะเป็นครอบครัวชาวบ้านธรรมดา ฐานะไม่ดี แต่พวกเขาดีต่อแม่มาก เพราะครอบครัวนั้นไม่มีลูก ดังนั้นจึงเลี้ยงแม่เหมือนลูกคนหนึ่ง” เวินลั่วฉิงมองท่านย่าถัง ในขณะที่เล่าเรื่องนี้ ใบหน้าแสดงถึงความโล่งอกเล็กน้อย

เธอรู้ว่าท่านย่าถังกลัวอะไร ดังนั้น เธอจึงไม่สามารถให้ท่านย่าถังรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ในตอนนั้นได้ เรื่องราวเหล่านั้นแม่แต่ตัวเธอเองเมื่อคิดถึงมันก็ยังรับไม่ค่อยได้ ไม่ต้องพูดถึงท่านย่าถังเลย

เธอกลัวว่าถ้าท่านย่ถังรู้เรื่องเหล่านั้นจะตกใจจนช็อกได้

ดังนั้น ณ เวลานี้เวินลั่วฉิงพูดโกหก เวินลั่วฉิงคิดว่าจะต้องบอกถังหลินด้วยว่า อย่าบอกเรื่องนี้กับคนชราสองคน

เดิมที แค่ลูกสาวหายไป พวกเขาก็เจ็บปวดมากพอแล้ว โทษตัวเอง ถ้าให้พวกเขารู้ว่าหลังจากที่ลูกสาวหายไปลูกสาวต้องลำบากมากขนาดไหน ทนทุกข์ขนาดไหน แล้วพวกเขาจะทุกข์ทรมานใจแค่ไหน

บางครั้งการโกหกก็เป็นสิ่งที่จำเป็นเช่นกัน

“จริงๆเหรอ” เมื่อได้ยินที่เวินลั่วฉิงพูดแล้ว ความกลัวในแววตาของท่านย่าถังก็จางหายไปอย่างเห็นได้ชัด “เป็นรักจากสวรรค์ ให้หยุนชิงของฉันได้เจอครอบครัวที่ดีเช่นนี้ ถ้าเป็นเช่นนี้ ฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน