ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 704

บทที่ 704 ความเผด็จการอันทรงพลังของคุณชายสามเย่ เท่ระเบิดไปเลย (10)

“ผมพูดแล้ว จะสามารถลดโทษได้หรอครับ?” ผู้ชายคนนั้นได้ยินคำพูดของกู้เทียนยี่แล้ว รีบมองไปทางเขา บนใบหน้ามีความหวังเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน

“ใช่ ขอแค่นายบอกความจริง ให้ความร่วมมือในการตรวจสอบ พอถึงเวลาเราจะจัดการตามสถานการณ์เอง” แววตาของกู้เทียนยี่ในขณะนี้จริงจังมาก ทำให้ผู้คนยากที่จะสงสัยเลย

“ได้ ผมพูดครับ ผมยอมรับผิด ผมจะพูดออกมา” วินาทีต่อ ท่าทีของผู้ชายคนนั้นก็เปลี่ยนไปเลย

“ได้ งั้นนายพูดสิว่าใครเป็นคนให้เงินนาย” กู้เทียนยี่รีบตามกลับไปอีกหนึ่งประโยค

“ผมก็ไม่รู้ชื่อของเขาครับ เธอโทรมาติดต่อกับผม” ผู้ชายคนนั้นมองไปทางกู้เทียนยี่หนึ่งที ลังเลไปสักพัก จึงจะเริ่มพูดออกมา แต่ว่า เนื้อหาที่เขาพูดออกมาในตอนนี้ฟังแล้วไม่ได้มีประโยชน์มากนัก

นี่ก็เป็นสิ่งที่ตระกูลกู้จัดการไว้แล้ว ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ หากให้ ‘โจร’ คนนี้พูดออกมาตรงๆ ว่าเวินลั่วฉิงเป็นคนให้เงินเขา จะยิ่งทำให้ผู้คนสงสัยเข้าไปใหญ่ เรื่องแบบนี้ห้ามรีบ ต้องมาทีละก้าวๆ จึงจะได้

การจัดการเรื่องแบบนี้ ตระกูลกู้มีประสบการณ์มากที่สุดแล้ว

“เธอเคยโทรหานายกี่ครั้ง นายมีเบอร์โทรศัพท์ของเธอไหม? มีประวัติการโทรไหม?” กู้เทียนยี่ทำสีหน้าเข้ม รีบถามคำถามติดต่อกัน

“เธอเคยโทรหาผมทั้งหมดสี่ครั้งครับ ผมมีเบอร์โทรศัพท์ของเธอ และมีประวัติการโทรครับ” ในครั้งนี้ผู้ชายคนนั้นตอบได้เร็วมาก

“ให้ฉันดูหน่อย ฉันขอดูเบอร์โทรศัพท์หน่อย” เวินหรวนหรวนมองไปทางผู้ชายคนนั้น ตะโกนพูดด้วยความกระวนกระวาย ไม่พูดไม่ได้เลยว่า ขณะนี้เวินหรวนหรวนแสดงได้เหมือนมาก

“โทรศัพท์ของผมถูกตำรวจเอาไปแล้วครับ” ผู้ชายคนนั้นมองไปทางตำรวจคนหนึ่ง

“เอาโทรศัพท์ให้เขา ให้เขาหาเบอร์โทรศัพท์นั้นออกมา” กู้เทียนยี่ออกคำสั่งแล้ว ที่จริงแล้วเรื่องพวกนี้ไม่เป็นไปตามขั้นตอนเลย แต่ว่าหัวหน้าสำนักงานกู้ออกคำสั่งแล้ว คนอื่นๆ ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีปัญหาอะไร

แน่นอนว่าตำรวจก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ยื่นไปยังข้างหน้าของผู้ชายคนนั้น ถึงแม้ว่ามือของผู้ชายคนนั้นยังถูกล็อกไว้อยู่ แต่กลับไม่เป็นอุปสรรคต่อการที่เขาจะเปิดโทรศัพท์ เขาเปิดเครื่อง แล้วหาเบอร์โทรศัพท์หนึ่งในนั้นออกมา ยื่นไปยังข้างหน้าของเวินหรวนหรวน

เวินหรวนหรวนมองแค่แวบเดียว ก็กัดฟันพูดด้วยความเกลียดว่า “เบอร์โทรศัพท์นี้เป็นของเวินลั่วฉิง เป็นของเวินลั่วฉิง คือเวินลั่วฉิงนั่นแหละ คือเวินลั่วฉิงนั่นแหละที่จ้างโจรมาลักพาตัวฉัน”

“เอาโทรศัพท์มาหน่อย” กู้เทียนยี่ก็เปิดปากพูดได้ทันเวลาพอดี

ได้นำโทรศัพท์มายังข้างหน้าของกู้เทียนยี่ด้วยความระมัดระวัง

กู้เทียนยี่รับโทรศัพท์มา ทำท่าเหมือนเปิดดู จากนั้นก็ยื่นไปยังตำรวจที่อยู่ข้างกายของเขา พูดด้วยเสียงเข้มว่า “นายเป็นคนสอบปากคำเวินลั่วฉิง เบอร์โทรศัพท์นี้ใช่ของเวินลั่วฉิงหรือเปล่า?”

ตำรวจคนนั้นดูไปหนึ่งที จากนั้นก็พยักหน้า “ใช่ครับ”

“อืม” กู้เทียนยี่ตอบกลับไปคำหนึ่งด้วยเสียงที่เข้ม จากนั้นก็เปิดโทรศัพท์อีกครั้ง “สำหรับประวัติการโทรของเบอร์โทรศัพท์นี้มีสี่ครั้ง วันมะรืนหนึ่งครั้ง เมื่อวานสามครั้ง ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้โกหก”

ขณะนี้กู้เทียนยี่เหมือนว่าได้เปิดเผยคดีความกับผู้คนแล้ว ส่วนคำพูดในขณะนี้กู้เทียนยี่ ก็เท่ากับว่ายืนยันถึงความผิดของเวินลั่วฉิงแล้ว

“ตอนนี้มีหลักฐานที่ชัดเจน เวินลั่วฉิงจะหาข้ออ้างยังไงก็ไม่มีประโยชน์แล้ว” เวินหรวนหรวนกัดฟันตะโกนออกมาด้วยความเกลียด แน่นอนว่า ความเกลียดที่เวินหรวนหรวนมีต่อเวินลั่วฉิงนั้นเป็นความจริง แต่ว่า เวินหรวนหรวนในใจของเธอขณะนี้มีความสะใจซะมากกว่า

ตอนนี้ได้เปิดโปง ‘หลักฐาน’ ต่อหน้าผู้คนแล้ว ต่อมาใครก็ไม่สามารถช่วยเวินลั่วฉิงได้แล้ว

ถ้าหากยังมีคนอยากช่วยเวินลั่วฉิงพลิกคดีความอีก เธอก็สามารถพูดได้เลยว่านั่นเป็นของปลอม

ถึงแม้ว่าคุณชายห้าฉิงจะจำโจรคนอื่นๆ เจอเธอก็ไม่กลัว เอเป็นผู้ถูกกระทำ พอถึงเวลาเธอสามารถพูดได้ว่าคนพวกนั้นต่างก็ไม่โจร

ฉะนั้น ใครก็ไม่สามารถช่วยเวินลั่วฉิงได้แล้ว ครั้งนี้เวินลั่วฉิงตายแน่ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน