อุ้มท้องหนีรัก นิยาย บท 5

เขาครางออกมาอย่างบ้าคลั่ง กระแทกกระทั้นสอดเสียบถี่ระรัว จนกระทั่งประสาททุกส่วนของร่างกายขมวดเกร็ง และอีกเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น สวรรค์ทั้งผืนก็ถล่มลงมาใส่ร่างอย่างรุนแรง

“อ๊ายยยยย... อา...”

หล่อนแตกระเบิดอีกครั้ง และมันก็รุนแรงกว่าครั้งก่อนหน้านี้เสียอีก ซึ่งเขาเองก็สะท้านอยู่เหนือร่างของหล่อน และก็ครางเป็นภาษาที่จับใจความไม่ได้เช่นกัน

หล่อนมีความสุขเหลือเกิน...

แต่ไม่ใช่แค่หล่อนคนเดียวหรอกที่สุขสมจนอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ เพราะคนตัวโตที่ซวนซบลงมาหาก็รู้สึกไม่ต่างกันเลย

“คุณวิเศษมากยาหยี... ผม... ผมรอคอยวันนี้มาสิบเก้าเดือน... รอคอยที่จะอยู่ในตัวของคุณคนเดียว... พระเจ้า... คุณทำให้ผมเสียวจนแทบเป็นบ้า...”

เขาลูบปอยเส้นผมที่ระหน้าผากให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะโน้มหน้าลงมาจุมพิตหวาน

“คุณเอง... ก็มีความสุขใช่ไหมทูนหัว...”

หัวใจของหล่อนสะท้านหวั่นไหว และก็ดำดิ่งลงสู่เหวแห่งความสุขจนมืดมิด

“ค่ะ”

ทำไมคริสเตียโน่ยิ้มได้น่ามองแบบนี้นะ เขาทำให้หล่อนรู้สึกอยาก... อยากทำอีกครั้ง

“อีกครั้งได้ไหมคะ...”

เสียงหัวเราะพึงพอใจดังกระหึ่มออกมาจากลำคอแกร่ง

“ผมกำลังจะขออยู่พอดี...”

แล้วคริสเตียโน่ก็มอบจุมพิตหิวกระหายให้กับหล่อนอีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนตอบสนองอย่างถึงพริกถึงขิงเช่นเดียวกัน

“อืมมมม... ทูนหัว... คุณจูบเก่งเป็นบ้าเลย... ผม... ผมหลงคุณจนโง่หัวไม่ขึ้นแล้วเนี่ย... อืมมม...”

“อ๊า... ซี๊ดดดด อา...”

น้ำเสียงแหบกระเส่ากล่าวชื่นชม ก่อนที่เขาจะร่ายเวทมนต์เสน่หาเข้าใส่ ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนฉ่า และตอบสนองสัมผัสหิวกระหายด้วยความกระตือรือร้น

หล่อนหลอมละลายราวกับเนยบนกระทะร้อนอีกครั้ง เมื่อแรงกระชั้นของท่อนชายถาโถมรุนแรง กายสาวบิดเร่าๆ เผยอขึ้นตามติดความใหญ่ยาวด้วยความลุ่มหลง และมอบกายมอบใจให้คริสเตียโน่แผดเผาอย่างเต็มใจ

“อา... ซี๊ดดด อ๊า... คุณคริสขา...”

“คนสวย... คุณรัดผมแน่นอีกแล้ว... อืมมมม ผมจะแตกแล้วที่รัก... โอ้วววว...”

รถหรูเคลื่อนไหวส่ายโยกตามแรงพิศวาสของสองหนุ่มสาวที่กำลังกระทำกันอยู่ด้านใน

รถคันงามแล่นกลับมาจอดที่หน้าห้องเช่าหลังจากเวลาผ่านไปสี่สิบเอ็ดนาที

“เดินไหวไหมยาหยี...”

คริสเตียโน่รีบมาเปิดประตูรถให้ และเอ่ยถามคนแก้มแดงระเรื่อเสียงห่วงใย

หล่อนอายจนแทบมุดลงดิ้น ยิ่งนึกถึงเรื่องที่เพิ่งกระทำกันลงไปก็ยิ่งอับอาย

“เอ่อ... ไหวค่ะ...”

หล่อนกัดฟันก้าวเท้าลงไปยืนกับพื้นดิน แต่แล้วก็เซเกือบจะล้มพับ โชคดีที่คริสเตียโน่ว่องไว เพราะเขารวบเอวคอดเอาไว้ได้ทันเวลา

“เห็นไหมว่าคุณเดินไม่ไหว มาให้ผมอุ้มดีกว่า”

“ยะ อย่าเลยค่ะ...”

หล่อนร้องห้ามแต่ไม่ทันการณ์เสียแล้ว เพราะ

คริสเตียโน่ช้อนอุ้มร่างสาวขึ้นไปไว้ในอ้อมแขนเสียแล้ว

“ตัวคุณเบาจัง”

หล่อนเอียงอายจนหน้าแดงก่ำ และก็ทำได้แค่เพียงซบหน้าลงกับแผ่นอกกว้างเท่านั้น

“กำลังทำอะไรกันอยู่”

คริสเตียโน่ก้าวเข้ามาภายในห้องเช่า และทักทายบอดี้การ์ดของตนเอง

เขาวางหล่อนลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็โน้มหน้าลงมาจุ๊บหน้าผากเบาๆ

“คุณนั่งพักนะ เดี๋ยวผมดูแลลูกต่อเอง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มท้องหนีรัก