ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4990

เย่เฉินพยักหน้า และถามเขา“รากฐานของบริษัทนี้เป็นยังไงบ้าง?”

หล่างหงจวินกล่าว“พื้นฐานเทคโนโลยีซอฟต์แวร์และฮาร์ดแวร์นั้นดีมาก แต่หลายปีที่ต้องดำดิ่งลงนั้น เป็นเพราะทิศทางการตลาดที่ไม่ถูกต้อง ผู้รับผิดชอบตัดสินพลาดเรื่องทิศทางการพัฒนาตลาดสื่อสาร จากนั้นก็ทำธุรกิจตัวเองถึงทางตัน จึงต้องหันไปกินเงินเก่าแทน เปลี่ยนไปจัดหาอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์และสนับสนุนด้านเทคนิคกับบริษัทสื่อสารอื่นๆ”

เย่เฉินพูดอย่างยินดี“มันเหมาะกับเรามาก หากธุรกิจเขาดำเนินไปได้ด้วยดี และมีมูลค่าตลาดที่สูง เป็นเรื่องยากที่เราจะยึดมันมาได้ และหากได้มาแล้ว จุดอ่อนของธุรกิจก็จะโยงใยมาถึงเราอีกมากมาย แต่ตอนนี้เขาทำแค่อุปกรณ์ฮาร์ดแวร์และสนับสนุนด้านเทคนิค นี่มันก็ตรงความต้องการของเราเลยไม่ใช่เหรอ?เพราะเราก็ไม่ได้ต้องการที่จะทำบริษัทสื่อสารรายใหม่ขึ้นมา เราแค่ต้องการจะสร้างเครือข่ายการสื่อสารของตัวเองโดยเร็วที่สุดเท่านั้น”

หล่างหงจวินพยักหน้าแล้วกล่าว“หากรวมเข้ากับสถานการณ์ของเรา มันเหมาะมากจริงๆ เทคโนโลยีหลายอย่างของบริษัทนี้ เราได้มาแล้วก็สามารถนำไปใช้ได้เลยในทันที และคนที่ยังเหลืออยู่ในบริษัทนี้ล้วนก็เป็นนักวิจัยทั้งนั้น แม้การตลาดจะล้มเหลวไม่เป็นท่า แต่การพัฒนาและวิจัยนั้นมองข้ามไม่ได้เลย ”

เย่เฉินพูดอย่างไม่ลังเล“ถ้าอย่างนั้นก็มันแล้วกัน!เฮียหล่าง เตรียมตัวซะ เดินทางไปสหรัฐอเมริกาพร้อมกับผมเดี๋ยวนี้เลย!”

หล่างหงจวินพูดอย่างตื่นตกใจ“ไปสหรัฐอเมริกา ?คุณเย่ ผมเพิ่งจะมาที่นี่ได้ไม่กี่วัน ยังมีเรื่องอีกมากที่ยังไม่เข้าที่เข้าทางเลย ……”

เย่เฉินกล่าว“ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือจะซื้อบริษัทเก่าของคุณนี้ให้ได้โดยเร็วยังไง ถึงสหรัฐอเมริกาแล้ว คุณเข้าไปคุยเรื่องเทคโอเวอร์กับเจ้าของบริษัทนี้ คุณบอกว่ามูลค่าตลาดของมันน่าจะราวๆพันกว่าล้านเหรียญไม่ใช่เหรอ? ขอแค่เขายอมตกลง ผมให้ได้มากถึงสองพันล้านเหรียญ แต่จะตกลงกันที่ตัวเลขเท่าไรนั้น ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของเฮียหล่างแล้ว”

หล่างหงจวินถึงกับอ้าปากค้าง พูดโพล่งออกมา “คุณเย่……คุณจะซื้อบริษัทนั้นจริงๆเหรอ?”

“ใช่”เย่เฉินพยักหน้าให้อย่างหนักแน่น แล้วกล่าว“ซื้อมันมา จากนั้นก็ใช้มันออกแบบดาวเทียมให้เรา ในเมื่อเขามีเทคโนโลยีสำเร็จรูป เวลาไม่กี่เดือนก็น่าจะออกแบบดาวเทียมให้เราได้แล้วใช่ไหม?จากนั้นก็ใช้เวลาผลิตอีกไม่กี่เดือน ครึ่งปีแรกของปีหน้าก็น่าจะปล่อยมันได้ ”

หล่างหงจวินกล่าวอย่างตื่นเต้น“ไม่ต้องใช้เวลานานขนาดนั้น!บริษัทนั้นทำการพัฒนาดาวเทียมสื่อสารให้กับบริษัทขนาดใหญ่อยู่หลายแห่ง ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยีหรือห่วงโซ่อุปทานล้วนแต่ครบถ้วนสมบูรณ์ หากเข้าครอบครองกิจการแทนเจ้าของเดิมได้ เราแค่ปรับแต่งบางอย่างที่มีอยู่แล้วเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ก็สามารถใช้งานได้เลย อย่างเร็วก็ภายในสามเดือน ตามความต้องการของตัวเอง พัฒนาดาวเทียมสื่อสารของตัวเองได้เลย”

พูดจบ หล่างหงจวินก็พูดต่อ“หากตอนนี้เราจองโควตาการปล่อยกับบริษัทเอกชนที่ให้บริการ อย่างเร็วที่สุดในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีนี้ ดาวเทียมของเราก็สามารถปล่อยขึ้นสู่วงโคจรได้เลย!”

เมื่อเย่เฉินได้ยินคำนี้ ก็พูดอย่างไม่ลังเล“ได้!เยี่ยมไปเลย!ไปสหรัฐอเมริกากับผมครั้งนี้ เฮียหล่างจะต้องเอาชนะความยากลำบากทั้งหมด แล้วเอาบริษัทนี้มาให้ได้!”

ไม่กี่ชั่วโมงผ่านไป เย่เฉินกับหล่างหงจวินก็เดินทางกลับมาที่สหรัฐอเมริกาพร้อมกัน

เครื่องบินลงจอดที่พรอวิเดนซ์ก่อน รอเย่เฉินลงจากเครื่องแล้ว ก็ทำการนำเครื่องขึ้นอีกครั้ง โดยพาหล่างหงจวินกับหงห้า และเฉินจื๋อข่ายเดินทางไปซิลิคอนแวลลีย

ที่ให้หงห้ากับเฉินจื๋อข่ายเดินทางไปพร้อมกับหล่างหงจวินด้วยนั้น ก็เพื่อไปคุ้มกันหล่างหงจวิน เพราะไปเจรจาธุรกิจหลักพันล้านเหรียญ และไม่แน่ใจว่าที่สหรัฐอเมริกาเหมยอวี้เจินจะยังมีเพื่อนพ้องผู้สมรู้ร่วมคิดหลงเหลืออยู่ไหม มีสองคนนี้เดินทางไปด้วย เย่เฉินก็พอจะเบาใจได้บ้าง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน