ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4991

เย่เฉินลงจากเครื่องเพียงลำพัง แล้วขับรถกลับไปยังโรงแรมที่พักกับเซียวชูหรัน

และในช่วงสองสามวันหลังจากนี้ เขาให้เฟ่ยเข่อซินส่งตัวยามาให้ชุดหนึ่ง ใช้เวลาที่เซียวชูหรันไปเรียนในตอนกลางวัน กลั่นยาช่วยหัวใจขึ้นมาชุดใหม่

จากนั้น เขาเอายาเสริมชี่ปราณเม็ดหนึ่งกับยาอายุวัฒนะสองเม็ดมาผสมเข้าไปด้วย แล้วเพิ่มสมุนไพรที่บำรุงร่างกายลงไปอีกจำนวนมาก กลั่นเป็นยาอีกหลายพันเม็ดที่มีฤทธิ์ยาเพียงพอ และยังมีโอสถที่มีปราณทิพย์อีกเล็กน้อย

ฤทธิ์ยาของโอสถชนิดนี้ แม้จะไม่เท่ายาช่วยหัวใจ แต่ก็สามารถกำจัดพิษที่อยู่ในร่างกายของทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้าออกได้ ช่วยพวกเขาปลดโซ่ตรวนที่พันธนาการไว้กว่าหลายร้อยปีนี้ให้หมดสิ้นได้

นอกจากเตรียมยาแก้พิษแล้ว เย่เฉินยังได้เตรียมแผนปฏิบัติการขึ้นสองแผนสำหรับตัวเองด้วย

แผนแรก คือคิดหาโอกาสลักลอบเข้าไปในเรือบรรทุกสินค้าที่ลำเลียงยาแก้พิษนี้ในทะเล จับเส้นทางการลำเลียงยา คิดหาวิธีล้วงความลับที่สูงขึ้นไปอีกขั้นขององค์กร จากนั้นก็หาโอกาสสับเปลี่ยนยาแก้พิษนี้

และอีกแผนก็คือ แอบลักลอบเข้าไปในเหมืองทองแดง รอขุนพลหัวเมืองได้ยาแก้พิษไปแล้ว ก็ค่อยแอบจัดการขุนพลหัวเมืองอย่างลับๆ

ข้อดีของแผนแรก ไม่เพียงสามารถขยับเข้าใกล้บุคคลระดับสูงได้ และวิธีการนี้ก็ทำได้เร็วยิ่งกว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ หากแผนการนี้ล้มเหลว ก็ยังเลือกแผนสองได้ แต่หากลงมือปฏิบัติการแผนสองก่อน อย่างนั้นก็จะไม่มีทางเลือกที่เหมาะสมอีก

ส่วนจะทำยังไงถึงจะแอบลักลอบขึ้นเรือบรรทุกสินค้าที่แล่นอยู่นี้ได้ เย่เฉินก็ได้คิดแผนหนึ่งที่เป็นไปได้ขึ้นมา บอกความต้องการของตัวเองให้ว่านพั่วจวินได้รับรู้ก่อน แล้วให้เขาเตรียมพร้อมสำหรับตัวเองล่วงหน้า

หลังจากนั้นสี่วัน

เย่เฉินใช้เหตุผลที่อ้างมาโดยตลอดว่าไป“ดูฮวงจุ้ยให้ลูกค้า” จากนั้นก็บอกลาเซียวชูหรัน สะพายกระเป๋าเป้สีดำกันน้ำ ขึ้นเครื่องบินคองคอร์ด จากพรอวิเดนซ์ บินตรงไปยังเบรุตเมืองหลวงของเลบานอน

เบรุตตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของตะวันออกกลาง ขณะเดียวกันก็อยู่ตรงแถบชายฝั่งตะวันออกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

เมืองนี้กับไซปรัสถูกคั่นกลางด้วยทะเล ระยะห่างที่ใกล้ที่สุดอยู่ที่สองร้อยกิโลเมตร

ตอนที่เย่เฉินมาถึงที่เบรุต ท้องฟ้าก็มืดแล้ว ส่วนว่านพั่วจวินเองก็ได้รอต้อนรับอยู่ที่นี่แล้ว

ทันทีที่เห็นเย่เฉิน เขาก็รีบรายงานเย่เฉินทันที“คุณเย่ ทหารม้ากล้าเจ็ดคน กับห้าสี่เจ็ด ได้ส่งขึ้นเรือไปก่อนล่วงหน้าแล้ว พอดีว่ามีเรือขนส่งของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดจะผ่านคลองสุเอซ และจะเทียบท่าที่ไซปรัสเป็นที่แรก ดังนั้นผมจึงได้ใช้เฮลิคอปเตอร์ลำเลียงพวกเขาไปที่คลองสุเอซ และในคืนนี้พวกเขาก็จะเดินทางไปถึงท่าเรือใหญ่ของไซปรัสที่ ลีมาซอล”

เย่เฉินพยักหน้า และถามเขา“เหมืองทองแดงของพวกเขา อยู่ที่ลีมาซอลใช่ไหม?”

“ครับ”ว่านพั่วจวินตอบ“ตำแหน่งของเหมืองทองแดง อยู่ทางฝั่งทิศตะวันออกเฉียงเหนือของลีมาซอลระยะห่างราวๆสามสิบกิโลตามแนวชายฝั่ง ที่เหมืองมีท่าเทียบเรือของตัวเอง”

เย่เฉินถามต่อ“ เช็กได้หรือยังว่าเรือขนส่งสินค้านั้นออกจากตรงไหนของตุรกี ?”

“เรียบร้อยแล้วครับ”ว่านพั่วจวินตอบ“ตามข้อมูลการขายของเหมืองทองแดง แร่ทองแดงทั้งหมดที่พวกเขาผลิตได้ ถูกขายมันให้กับโรงหลอมทองแดงในจังหวัดฮาทัยของตุรกี โรงหลอมแห่งนี้เพื่อต้องการจะลดต้นทุนการขนส่ง ได้ซื้อเรือสินค้าขนาดแปดพันตันมาลำหนึ่ง ใช้ในการขนส่งแร่ทองแดงจากไซปรัสโดยเฉพาะ เส้นทางเดินเรือของพวกเขาก็คงที่มาก นั่นก็คือจากท่าเรืออิสเคนเดอรุนในจังหวัดฮาทัยของตุรกี ไปท่าเทียบเรือของตัวเองในลีมาซอล ระยะทางทั้งหมดประมาณ210ไมล์ทะเล หรือเกือบ390กิโลเมตร”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน